Aga wrote:
> Nie masz mozliwosci wyprowadzic sie od mamy?

Moge, tylko ona wtedy zostanie sama w wielkim domu, a z niczym sobie nie radzi
(moze dlatego, ze ma kupe ludzi do wyreczania sie). To ostatecznosc. dalam
sobie czas do polowy wakacji. Jesli nie pomoga inne srodki (licze na jakies
podpowiedzi, bo ja juz glupieje) i metody, to jeszcze wtedy zdaze znalezc nowa
szkole dla dzieci ( a to juz bedzie trzecia szkola dla mojej corki i druga dla
synow).

> MOze kontakty sporadyczne, raz na jakis czas poprawily by ta sytuacje.

Kiedys spotykalismy sie nie czesciej niz raz na dwa tygodnie. Kontakty byly
duzo lepsze, ale tez, gdy przychodzila do nas to:

1. wszystko musiala skomentowac (negatywnie)
2. o wszystkim musiala wiedziec (no po prostu wydawala z siebie pytania jak
karabin maszynowy)
3. kazala sie obslugiwac i skupiac na sobie uwage w 100%

Ale i tak chociaz czasami przytulila moje dzieci i powiedziala im cos milego.
Teraz tylko je "ustawia do pionu".


> Moja tesciowa tez jest dyktatorem na calej lini i pomysl z zamieszkaniem z
>nia okazal sie totalna kalpa juz po tygodniu.

U nas tez, ale myslalam, ze cos sie zmieni. Chyba za dlugo czekalam... Chociaz
z drugiej strony caly czas myslalam, ze wyprowadzka bedzie tak naprawde
ucieczka od problemu a nie jego rozwiazaniem.


> Moj maz dwoil sie i troil zeby jakos to opanowac ale sie nie udalo.

Skad to znam :(

> W koncu stanelo na tym ze oznajmilam mu ze ja sie wyprowadzam a on niech robi
>co chce.

Moj maz jest juz bliski tego. Mowi, ze czuje sie jak w wiezieniu...

> Na szczescie wyprowadzil sie ze mna i uratowalismy nasze malzenstwo.

Czyzby to bylo naprawde jedyne wyjscie? Moze jekies metody cojotechniczne, albo
co?


dziekuje Aga za wsparcie, bardzpo mi to potrzebne. Boje sie rozmawiac o tym z
mezem, bo jego odpowiedz moze byc tylko jedna - "wyniesmy sie chocby jutro". A
ja nie mam gotowej swojej odpowiedzi.

Pozdrawiam
Parrot

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl