>Użytkownik "no i nic" napisał kilka słow ...

Ja to widzę tak ...
Może by trochę w drugą stronę spróbować ?
Jeśli Twoim problemem jest samonapędzający się stres, to
może po prostu oswój się z myślą o śmierci ?

Arytmia arytmią, ale każdy może umrzeć w przypadkowej
zupełnie sytuacji. Warto może więc już teraz się na to
przygotować. To kwestia pewnego spokoju wewnętrznego.

Z tego, co mówisz, to jesteś wolnym ptakiem jeszcze
- nie masz dzieci, rodziny, która by od Ciebie zależała.
Wg. mnie "stosunkowo łatwo" jesteś w stanie wypracować
sobie tego typu podejście.

No bo stary - spójrzmy prawdzie w oczy - Ty naprawdę
możesz kipnąć w każdym momencie. Nic na to nie
poradzisz.

Najlepszym sposobem na oswajanie demonów jest
śmiech. Oczywiście w tej sytuacji najlepiej sprawdza się
ten z grupy wisielczych, czarny jak dotknięcie
Wiecznej Nocy.
Tej Pani i tak się nie wymkniesz, więc zasiądź z nią
do stołu i pograj w karty.

Śmiech i eksperyment z własnym lękiem ...
Wyobraź sobie, że leżysz w trumnie i Twoje serce przestaje
bić ...

Straszna, przerażająca myśl, co ? Nawet nie chcesz
się zbliżyć do takich eksperymentów. Wydaje Ci się, że
siłą myśli o zatrzymaniu serca rzeczywiście je zatrzymasz ...

Może jednak spróbuj ?
Pomyśl o śmierci jako o elemencie Twojego życia
a nie o swoim wrogu.

Polecam wiersze Poświatowskiej.