Użytkownik "glob" <r...@g...com> napisał w wiadomości
news:96923269-7936-420d-919c-e270622e7695@s9g2000yqa
.googlegroups.com...
Może chciałbyś poznać problem sprzeczności człowiek/Bóg w dziejach
filozofii, oczywiście to co ja tu sobie pisałem znajdziesz obszerniej
rozpatrzone, no i jest to dostępnie napisane i jeszcze ma tu artykuł,
o granicach poznania drugiego człowieka w psychiatrii, połączyłem
psychiatrię z filozofią, bo z fenomenologii zrodził się
egzystencjalizm i psychiatria teraz też z tego czerpie. Czyli te dwa
artykuły, można połączyć w jedność. Ta filozofia jest właściwie
granicą do jakiej doszła cywilizacja w poznaniu człowieka. To bardzo
ciekawe rzeczy moim zdaniem i może i ciebie zainteresują;)
.......................filozofia....

Egzystencjaliści byli przekonani, że każdy człowiek, jest
indywidualną i subiektywną jednostką, a nie pojedynczym egzemplarzem
wspólnego i ogólnego terminu jakim jest "człowiek". Jean Paul Sartre
opierając się na tej teorii, uznał niemożliwość istnienia kogoś
takiego, jak Bóg. Jeżeli przyjmie się istnienie Boga, to w takiej
sytuacji, człowiek zostaje sprowadzony do roli takiego przedmiotu, jak
stół, a Bóg porównawczo stałby stolarzem.

http://www.bryk.pl/teksty/studia/pozosta%C5%82e/filo
zofia/14970-egzystencjalizm_koncepcja_cz%C5%82owieka
.html


.........psychiatria....


Granice poznania drugiego człowieka w psychiatrii W filozoficznej
refleksji nad poznawaniem drugiego człowieka w psychiatrii oprócz
zagadnień epistemologicznych wyłaniają się zawsze różnorodne problemy
ontologiczne, metodologiczne, antropologiczne i aksjologiczne.


http://www.psychologia.net.pl/artykul.php?level=89

--------------------

Wiesz Globku, pod jednym warunkiem jest to prawdą.
Boga skrojonego przez ludzi, na miarę i obraz człowieka.
Taki "ludzki" Bóg rzeczywiście ogranicza i marginalizuje człowieka. A sama
wiara z czasem przekształca się w religię i rytuały.

Ale będę się upierać, że Bóg jest, i że wymyka się naszemu poznaniu, jako
coś znacznie przekraczającego nasze skromne możliwości.
I z radością codziennie się do niego zwracam.

MK