Thalia <t...@p...onet.pl> wrote:
>
> Nie rozumiem, co złego jest w fakcie, że babcia kupuje wnukowi mnóstwo
> zabawek (dobrych zabawek, a nie badziewia), bo ją na to stać, bo sprawia jej
> to przyjemność, bo zarówno ona, jak i wnuk są zadowoleni? Rozumiem, że babcia
> kupuje nie dlatego, że nie potrafi odmówić, bo nie jest asertywna, lecz
> dlatego, że jest to jeden ze sposobów okazania swojego uczucia do wnuczka.
> Moje pytania nie są złośliwe - naprawdę nie rozumiem, co w tej sytuacji jest
> niewłaściwego. Moje dzieci także dostawały mnóstwo prezentów bez okazji (od
> babci, od cioci) i nie zauważyłam żadnych nieporządanych efektów takiego
> postepowania.
>
> Thalia

Uwazam ,ze to bardzo zle jezeli dziecko jest stale obdarowywane , bez
opamietania.Chcialabym ,zeby moje dziecko kochalo babcie ..bo jest jego
babcia ,szanowalo ja za to jaka jest a nie za prezenty ,ktore od niej
dostaje.Czy to tak trudno zrozumiec,ze chcialabym aby moje dziecko
bardziej cenilo sobie wiez uczuciowa miedzy drugim czlowiekiem...a nie
dobra materialne. Uwazam ,ze ciagle kupowanie wcale nie jest dowodem
milosci...tylko pojsciem na latwizne.Dlaczego nie mozna sprawic radosci
dziecku idac z nim na lody , dlugi spacer czy do zoo. Pewnie zabawke mozna
kupic idac do odmu po drodze w kiosku..a na wspolne wyjscie to trzeba
poswiecic troche czasu i uwagi.Poza tym dziecko stale obdarowywane
wcale nie szanuje prezentow.Radosci z tego jest moze na piec minut, a
pozniej i tak zabawka laduje w kacie bo jest ich nadmiar.Z drugiej strony
apetyt rosnie w miare jedzenia i wymagania tez beda sie zmieniac odnosnie
tego co dziecko chce dostac , przyjdzie czas kiedy babcia nie bedzie w
stanie im sprostac.
baska