<Kviat> wrote:
> W dniu 2017-06-16 o 17:07, XL pisze:
>> <Kviat> wrote:
>>> W dniu 2017-06-16 o 08:11, Ikselka pisze:
>>>
>>>> O tempora... Cóż, takie wynaturzenia to niestety znaki zbliżających się
>>>> tragicznych wydarzeń. Niestety.
>>>
>>> Nareszcie napisałaś coś z sensem. Przez takie wynaturzenia jak ty,
>>> zawsze ludzie ginęli
>>
>> Nie jestem lewaczką.
>
> Ale ogarniasz, że ludzie ginęli przez faszystów?

Ogarniam. To dobrze, że i ty potrafisz identyfikować faszyzm jako lewactwo.
Inni też to zrobili:


http://wpolityce.pl/m/polityka/173352-kto-tak-napraw
de-jest-faszysta-lewicowy-faszyzm-doskonale-opisuje-
dzialania-lewicy-w-polsce

"Gdybym miał wybrać 5 najważniejszych pozycji książkowych, jakie pojawiły
się na naszym rynku w mijającym 2013 roku, to "Lewicowy faszyzm" (Zysk i
S-KA) byłaby na jednym z pierwszych miejscu. Choć ,,Lewicowy faszyzm" miał
premierę w USA w 2007 roku, to jego tezy nie tylko są wciąż aktualne za
oceanem, ale również idealnie pasują do opisu rzeczywistości w Polsce.

(...)
Goldberg nie jest prostym ideologiem, który napisał łopatologiczny pamflet
na nielubianą przez siebie lewicę. Jego licząca grubo ponad 600 str. praca
jest drobiazgowym rozliczeniem kłamstwa, jakie udało się wmówić światu,
które polega na utożsamianiu faszyzmu czy nazizmu z konserwatyzmem, będącym
przecież podstawą szeroko pojętej prawicowości. Goldberg z pietyzmem
rozkłada na czynniki pierwsze pojęcie faszyzmu, pokazuje jego zbieżność z
dzisiejszymi pomysłami lewicy, która pragnie kontroli państwowej coraz
szerszych pól życia. Przede wszystkim jednak zupełnie bezkompromisowo
rozkłada on na łopatki lewicę, ukazując bez znieczulenie hipokryzję i
zakłamanie jej ideologów. Autor stawia tezę, że lewica w szoku po
Holokauście dokonanym przez bliskich jej wcześniej eugeników i
samozwańczych architektów ludzkości, rozpoczęła kampanię utożsamiającą
konserwatyzm z narodowymi socjalistami. Do dziś jest to jedno z głównych
ulubionych zajęć speców od szukania faszyzmu u każdego ,,innowiercy",
będącego daleko od arbitralnie narzuconych świeckich dogmatów. Jednocześnie
lewicowcy nie znajdują wśród swoich przedstawicieli osób, które pod
płaszczykiem ,,sprawiedliwości społecznej" szerzą wprost ideologię
faszystowską. Dowodem na to jest już niemal jawnie antysemicka nagonka
lewicy przeciwko Izraelowi czy wystąpienia Afroamerykanów dyskryminujące
,,białasów", które są koncesjonowane przez mainstreamowi media. Media, które
na każdym kroku piętnują najmniejszy przejaw dyskryminacji i ,,mowy
nienawiści". Oczywiście tylko tej, która nie dotyczy chrześcijan czy ludzi
o poglądach konserwatywnych.
Dla lewicowców sprawą najważniejszą jest to, aby na takie pytania w ogóle
nie udzielać odpowiedzi. Zdecydowanie woleliby utrzymać Orwellowską
definicję faszyzmu, zgodnie z którą jest to każde niepożądane zjawisko,
pozwoliłoby im to bowiem ukryć przed badawczymi spojrzeniami ich własne
faszystowskie zapędy.(...) Wydaje się, że w przekonaniu liberałów i
lewicowców zjawiska i ruchy takie, jak wielokulturowość czy Korpus Pokoju,
to rzeczy pozytywne- rzeczy, które liberałowie aprobują- a rzeczy dobre nie
mogą być faszystowskie na podstawie prostego faktu, że liberałowie je
aprobują.
- pisze autor, który chyba podświadomie wykazał jak absurdalny świat z
genialnej powieści ,,Paragraf 22" Josepha Hellera staje się rzeczywistością.
Czytając doskonałą pracę Goldberga, która skupia się na USA, nie można
niestety pozbyć się wrażenia, że opisuje ona w nie mniejszym ( a może nawet
większym) stopniu Europę. Ba, tezy Goldberga śmiało można zestawić z tym,
co od lat obserwujemy w Polsce. Różnica jest jedynie taka, że propaganda
lewicy z ,,New York Times" jest przekuwana przez ideologów od Adama
Michnika.
Ich metody są jednak dokładnie takie same. Faszystą w Polsce nie
jest bowiem ten, kto pragnie interwencjonizmu państwowego, kontroli rządu
nad obywatelami, walki z Kościołem katolickim ( warto poczytać co Hitler i
Mussolini sądzili na temat papiestwa i duchowieństwa) czy tworzenia norm
terminologicznych, których łamanie grozi nie tylko infamią ale nawet
wyrokiem sądowym ( patrz: homofobia). Faszystą jest ktoś, kto walczy z tym,
co właśnie wymieniłem powyżej. Czyż nie jest to klasyczny Orwell? Lektura
,,Lewicowego faszyzmu" jest przygnębiająca. Z każdą kolejną stroną
dowiadujemy się, że chcąc wykazywać się uczciwością terminologiczną, śmiało
faszystami można nazywać nie tylko wielu czołowych w Polsce polityków, ale
również ich medialnych klakierów na wysokonakładowych gazet. Czy mamy
jednak cojones by to zrobić?
Propaganda nie musi być prawdziwa, aby zatriumfować w umysłach ludzi.
Wystarczy, gdy jest silna i uporczywa oraz umiejętnie gra na emocjach. Taka
jest lekcja z krajów totalitarnych, gdzie - z definicji - stosując przymus
władza publiczna ma monopol na wszystko, w tym na środki masowego przekazu.
Fałszywa propaganda może jednak również odnosić sukcesy w ustrojach
demokratycznych, w których systematycznie wybiera się władze i istnieją
rozległe indywidualne swobody. To pokazuje Jonah Goldberg w wybitej książce
Lewicowy faszyzm, w której zarazem odkłamuje propagandowe hasła,
fałszerstwa, manipulacje i zwykłe nieporozumienia.
- czytamy we wstępie ,,Lewicowego faszyzmu". Czy wiecie kto napisał te
słowa? Specjalnie zostawiłem ten fragment na koniec tekstu, bowiem tylko w
Polsce możliwe jest by tak odważne słowa, w tak niepoprawnej politycznie
książce napisał symbol III RP- czyli prof. Leszek Balcerowicz. Czy zdawał
on sobie sprawę, że książka podziwianego przez niego Goldberga dotyczy w
wielkiej mierze jego politycznych i medialnych przyjaciół?

"

>
> A dzięki lewakom masz 8 godzinny dzień pracy, prawo do płatnego urlopu i
> (w twoim przypadku niestety) prawa wyborcze.
> A nieee... ty nie masz. Ty jesteś przedsiębiorstwem, którego nie stać na
> zapłacenie ZUSu, a jako uczciwa prawicowa katolicka biała kobieta na
> pewno z wyborczych praw nie korzystasz.
>

Lewactwo, jak gówno do okretu, podłączyło się do NATURALNEGO biegu wydarzeń
po rewolucji przemysłowej - i przypisując sobie wszelkie zasługi drze się
"Płyniemy!"