Marek wrote:
> Siostra mojej zony strasznie mnie wkurza :)
> Nie robi nic zlego, jest mila, grzeczna itp. Ale..
> Ciagle zdrabnia wyrazy. Ciasteczko, krzeseleczko. 'Synku, kochanie,
> Piotrusiu drogi, podaj mamusi zupeczke' itp.
> Ostatnio czesto ja widuje. Po godzinie sluchania tej kobiety (a gada
> taka caly czas chodzac za swoim synem), szlak mnie trafia. Nic jej nie
> mowie. Ale kiedys chyba oszaleje i ja zabije :)
> Co o tym sadzicie. Nie robi nic zlego, to jej sprawa jak sie zwraca do
> swojego syna a mimio to nie moge zniesc jak ja slysze.

Ciągle zdrabnia? Czyli robi to zawsze?

Wiesz co jest największym problemem dla obcokrajowców w uczeniu się
języka polskiego? To, że prócz uczenia się leksyki, odmiany itd. muszą
opanować zdrobnienia. Podobno jako naród *ciągle* zdrabniamy. To zależy
od regionu - w jednych jest to popularniejsze, innych mniej. W mojej
rodzinie np zdrabnianie jest bardzo powszechnym zwyczajem.

Piszesz, że "kiedyś oszalejesz i ją zabijesz" - z tego powodu, że
zdrabnia wyrazy? Co w tym jest takiego irytującego? To bardziej twój niż
jej problem chyba : >

T

--
"Przyjacielu, lepiej nas dobrze wypieprz zamiast prawić nam kazania.
Nawrócić nas nie zdołasz..." Marquis Donatien Alphonse François de Sade