pinokio <p...@n...adres.pl> wrote:
> W dniu 20.06.2017 o 18:16, XL pisze:
>> "(...)-- Kościoły, o Panie, zmienią na meczety i Koran śpiewać będątam,
>> gdzieśmy dotychczas Ewangelię śpiewali. Pogrążyłeś nas, Panie, odwróciłeśod
>> nas oblicze Twoje i w moc sprośnemu Turczynowi nas podałeś. Niezbadane
>> Twojewyroki, lecz kto, o Panie, teraz opór mu stawi? Jakie wojska na
>> kresach wojowaćgo będą? Ty, dla którego nic nie jest w świecie zakryte. Ty
>> wiesz najlepiej, żenie masz nad naszą jazdę! Która ci, Panie, tak skoczy,
>> jako nasza skoczyćpotrafi? Takichże obrońców się pozbywasz, za których
>> plecami całechrześcijaństwo mogło wysławiać imię Twoje? Ojcze dobrotliwy!
>> Nie opuszczajnas! Okaż miłosierdzie Twoje! Ześlij nam obrońcę, ześlij
>> sprośnego Mahometapogromcę, niech tu przyjdzie, niech stanie między nami,
>> niech podniesie upadłeserca nasze, ześlij go, Panie!...""
>
> Skąd to?
>

Czyż trzeba podpowiadać Polakowi?


",,Wtem z ambony ozwało się warczenie bębna.

Zdumieli się słuchacze. Ksiądz Kamińskizaś bił w bęben, jakby na trwogę;
nagle urwał i nastała cisza śmiertelna. Poczym warczenie ozwało się po raz
drugi, trzeci; nagle ksiądz Kamiński cisnąłpałeczki na podłogę kościelną,
podniósł obie ręce w górę i zawołał:

-- Panie pułkowniku Wołodyjowski!

Odpowiedział mu krzyk spazmatyczny Basi. Wkościele uczyniło się po prostu
straszno. Pan Zagłoba podniósł się i na współkęz panem Muszalskim wynieśli
omdlałą niewiastę z kościoła.

Tymczasem ksiądz wołał dalej:

-- Dla Boga, panie Wołodyjowski! Larum grają! Wojna! Nieprzyjaciel w
granicach! A ty sięnie zrywasz! Szabli nie chwytasz? Na koń nie siadasz? Co
się stało z tobą,żołnierzu? Zaliś swej dawnej przepomniał cnoty, że nas
samych w żalu jeno itrwodze zostawiasz?

Wezbrały rycerskie piersi i płaczpowszechny zerwał się w kościele, i zrywał
się jeszcze kilkakrotnie, gdy ksiądzcnotę, miłość ojczyzny i męstwo
zmarłego wysławiał, a i kaznodzieję porwaływłasne słowa. Twarz mu pobladła,
czoło okryło się potem, głos drżał. Uniósł gożal nad zmarłym rycerzem, żal
nad Kamieńcem, żal nad zgnębioną rękoma wyznawcówksiężyca Rzecząpospolitą,
i taką wreszcie kończył swoją mowę modlitwą:

-- Kościoły, o Panie, zmienią na meczety i Koran śpiewać będątam, gdzieśmy
dotychczas Ewangelię śpiewali. Pogrążyłeś nas, Panie, odwróciłeśod nas
oblicze Twoje i w moc sprośnemu Turczynowi nas podałeś. Niezbadane
Twojewyroki, lecz kto, o Panie, teraz opór mu stawi? Jakie wojska na
kresach wojowaćgo będą? Ty, dla którego nic nie jest w świecie zakryte. Ty
wiesz najlepiej, żenie masz nad naszą jazdę! Która ci, Panie, tak skoczy,
jako nasza skoczyćpotrafi? Takichże obrońców się pozbywasz, za których
plecami całechrześcijaństwo mogło wysławiać imię Twoje? Ojcze dobrotliwy!
Nie opuszczajnas! Okaż miłosierdzie Twoje! Ześlij nam obrońcę, ześlij
sprośnego Mahometapogromcę, niech tu przyjdzie, niech stanie między nami,
niech podniesie upadłeserca nasze, ześlij go, Panie!...""