W dniu środa, 10 kwietnia 2013 18:34:40 UTC+2 użytkownik glob napisał:
> Gdzie mój mózg?!
>
> Nie mogę sobie poradzić z przekonaniem, że moje dziecko powstaje
>
> kosztem mojego mózgu. Bo jak inaczej wyjaśnić, że w ciąży robię się
>
> coraz głupsza? Często brakuje mi słów, gubię myśli... tak, tak -
>
> uprzedzano mnie, że mogę być roztargniona, zapominać itd. Ale nikt nie
>
> uprzedził mnie, że przestanę myśleć!
>
>
>
> Nie umiem liczyć. Ot tak, po prostu ta umiejętność zanika. Umiem
>
> dodawać, ale z odejmowaniem już sobie nie radzę na przykład. Poszłam
>
> na kawę i ciacho. Rachunek 26 zł, dałam 50. Otrzymałam resztę i parę
>
> minut myślałam, liczyłam i męczyłam się nad rachunkiem, bo nie
>
> wiedziałam ile tej reszty być powinno i co w takim razie z napiwkiem.
>
> Dziś mówiłam mojemu chłopakowi o naszym dzidziusiu, jaki to on do
>
> zemdlenia słodki etc. i mówię, że ma dziesięć paluszków, na co mój
>
> chłopak przytomnie stwierdził, że z paluszkami u stóp to nawet
>
> dwadzieścia. Byłam szczerze oburzona, że mnie poprawia, bo przecież
>
> policzyłam wszystkie!
>
>
>
> To takie drobiazgi, niby to nawet urocze, tylko dać mi różową
>
> sukienkę, kokardkę we włosy i mogę robić za słodką, infantylną
>
> ciężarówkę. Ale to uciążliwe, bo sama na sobie przestaję móc polegać i
>
> zaczyna mi to naprawdę doskwierać... Mówią, że to okres przejściowy,
>
> że w drugim trymestrze to w ogóle będzie zajebiście, tylko mnie się
>
> ten drugi trymestr zaraz właśnie zaczyna, a na razie jest coraz
>
> gorzej, nie lepiej.
>
>
>
> Przeczytałam gdzieś, że u mojego maluszka powstaje teraz milion
>
> czegoś tam w mózgu na minutę. Czy to się odbywa w takim tempie,
>
> dlatego, że dzieje się kosztem mojego rozumu?!
>
>
>
> ...................
>
>
>
> Otóż jest ciekawe, że gdy cały nasz wysiłek duchowy na przestrzeni
>
> wieków zmierza do wyodrębnienia się z głupoty i przezwyciężenia jej, w
>
> samym łonie ludzkości głupota zdaje się współżyć z rozumem.
>
> Skład osobowy ludzkości zapewnia głupocie niepoślednią rolę. Ludzkość
>
> składa się z mężczyzn, kobiet, młodzieży i dzieci-już to jedno skazuje
>
> nas na wieczną oscylację pomiędzy rozwojem i niedorozwojem, głupota
>
> odżywa w każdym pokoleniu.
>
> I czyż ona nie jest konieczna do życia, czyż bez niej kobieta
>
> chciałaby rodzić, czy byłby możliwy rozkaz, posłuszeństwo, mechaniczna
>
> praca, czyż kolej, kopalnie, biura, fabryki, mogłyby pracować bez tej
>
> oliwy we wszystkich swoich trybach?
>
> Czyż bez lekkości, lekkomyślności głupkowatej, byłaby do wytrzymania
>
> śmierć? Kondycja ludzka? Wysiłek episteme zmierzający do oczyszczenia
>
> się z głupoty, nie znajduje potwierdzenia w organizacji wewnętrznej
>
> gatunku ludzkiego, gdzie raczej należałoby mówić o podziale ról: jedni
>
> wyrażać mają wyższą, drudzy niższą świadomość.

glupich nie sieja, sami sie rodza. wysilku wymaga madrosc. glupim stajemy sie
bezbolesnie. czesto bolesne sa skutki glupoty, ale to jest insza inszosc. moze jest
tak ze hipotetyczna madrosc stanowi wartosc stala. w zwiazku z tym jesli jast np.
dwoch osobnikow, jeden madry drugi glupi, to ten glupi madrzeje kosztem madrzejszego?
ale trudno zalozyc ze nie moze byc odwrotnie, czyli madry zglupieje i dwoch jest
glupich. czy zatem glupota tez jest wartoscia stala? jasli by przyjac ze swiadomosc
czlowieka jest czynnikiem poza osobowym, istniejacym niezaleznie od naszego ustroju,
to zarowno madrosc jak i glupota sa jakos zmagazynowane a my jedynie siegamy po nie
zgodnie z wola wlasna, lub na skutek jakiegos czynnika zewnetrznego np. boga. czli
wola boska decyduje zarowno o madrosci iak i glupocie. inaczej jakiego mnie panie
stworzyles, takiego mnie masz. wygodne!