Greg wrote:

[ciach'o]

>> za to 'każdy' poczuje wielką pustkę/żal/tęsknotę
>> za kimś "niezastąpionym"...
>
> To samo by poczuli, gdyby ten "niezastapiony" ktos nigdy w ich zyciu sie
> nie pojawil. Zamiast niego bylby inny "niezastapiony". Slowo
> "niezastapiony" kojarzy mi sie z wielka potrzeba i konkretnoscia - musi
> byc to ta osoba i zadna inna. Tymczasem tego nie ma. To moze byc
> ktokolwiek.

hmm.. czyli co?
To nie ludzie są niezastąpieni tylko ludzie są nieperfekcyjni?
..po co przywiązujemy się do 'ulotności' tego świata? ... do czego nam
miłość, przyjaźń, szacunek i inne 'duperałki, skoro są tak ulotne,
'nieidentyfikowalne'? Szukamy ulgi? Niezastąpioność to egoistyczna ulga?
Kochamy przez pryzmat własnych zachcianek?

MZ "szowinistyczno-nijako-wygodnicko-obojętnialska" sieczka. Bez nawet
"zamglonej" identyfikowalności nie będzie na świecie uczuć - nie możesz
darzyć uczuciem 'myśl' o czasowo-obojętnym zestawie "molekuł". Bez sensu.
Kształt 'ładunku' uczuć musisz z czymś/kimś identyfikować. W innym przypadku
MZ dojdze do całkowitego zobojętnienia.

"O mnie się nie martw, o mnie się nie martw
Ja sobie radę dam
Jesteś to jesteś, a jak cię nie ma
To też niewielki kram"

--
Pozdrawiam Serdecznie
Tomek Tyczyński

**
"Przy utrzymaniu obecnego tempa wymiany personelu
pewnego dnia ludzie będą okazami równie rzadkimi jak ptaki dodo."