Dnia 10 Aug 2018 16:30:35 GMT, XL napisał(a):

> XL <i...@g...pl> wrote:
>> Trybun <c...@j...ru> wrote:
>>> W dniu 2018-08-09 o 21:55, k...@g...pl pisze:
>>>> katolicy stanowią 17,7% ludzkości
>>>> taki większy margines
>>>
>>>
>>> Ja o tych tzw - niewiernych, o tym jak mało ich jest.
>>>
>>>
>>
>> Wiara w nic to też wiara :-)
>>
>
> ,,W CO WIERZĄ LUDZIE NIEWIERZĄCY?
>
> Niektórzy sądzą, że ateiści nie kierują się w swoim życiu wiarą, lecz
> wiedzą i że w związku z tym są bardziej racjonalni od ludzi wierzących.
> Tego typu przekonanie jest wynikiem ignorancji lub złudzenia. Także bowiem
> ateiści są ludźmi wierzącymi w określony sposób rozumienia człowieka i
> sensu jego życia. Wiedza zdobyta zgodnie z metodami naukowymi w dużym
> stopniu wyjaśnia tajemnicę świata, ale tylko w niewielkim stopniu odsłania
> tajemnicę człowieka. Człowiek jest bowiem większy od wiedzy, którą posiada
> na temat samego siebie. Nasze najważniejsze pytania nie znajdują w wiedzy
> pełnej i ostatecznej odpowiedzi. Żadna nauka nie może do końca wyjaśnić kim
> jest człowiek, jaki jest sens jego życia, czy śmierć jest końcem czy tylko
> przejściem do innej formy istnienia? Żadna nauka nie wyjaśni dlaczego
> człowiek, którego ciało jest przecież podobne do ciała zwierząt, potrafi
> myśleć, kochać i podejmować wolne decyzje, czyli zachowywać się w sposób
> nieosiągalny dla zwierząt.
>
> Zarówno człowiek religijny jak i ateista to zatem ludzie wierzący. Różnica
> polega na tym, że chrześcijanie wierzą, iż pochodzą od kogoś większego niż
> oni sami: od Boga, który kocha i który rozumie człowieka. Ateiści natomiast
> wierzą, że pochodzą od czegoś mniejszego niż oni sami: od materii, od
> świata przyrody, że są wytworem ewolucji lub dziełem przypadku. Aby w
> sposób obrazowy wyjaśnić różnicę między wiarą człowieka religijnego a wiarą
> ateisty, można posłużyć się pewną analogią. Wyobraźmy sobie, że dwóch
> kosmitów ląduje na naszej planecie i że pierwszym przedmiotem, który
> znajdują, jest komputer. Najpierw obydwaj analizują budowę i zasady
> działania tego urządzenia, a następnie spotykają małpę i człowieka. W
> oparciu o wszystkie dostępne im metody badają teraz zachowania i zdolności
> zwierzęcia i człowieka, aby ocenić, która z tych istot może być twórcą
> komputera. Po dokonaniu analiz jeden z kosmitów dochodzi do przekonania, że
> komputer został skonstruowany przez zwierzę, a drugi wywnioskował, że
> twórcą komputera jest człowiek. Żaden z kosmitów nie ma bezpośrednich
> dowodów w tej sprawie, ale jest przecież oczywiste, że przekonanie owego
> drugiego kosmity jest bardziej racjonalne niż poglądy tego, który sądzi, że
> komputer jest wytworem małpy. Podobnie w kwestii tłumaczenia tajemnicy
> człowieka wiara ludzi religijnych jest zdecydowanie bardziej racjonalna niż
> wiara ateistów. Jest bowiem o wiele bardziej prawdopodobne, że człowieka
> stworzył ktoś większy od niego niż że człowiek jest wytworem czegoś
> mniejszego niż on sam.
>
> Różnica między ludźmi religijnymi a ateistami nie polega jednak jedynie na
> odmiennych przekonaniach co do pochodzenia człowieka. Różnica ta dotyczy
> także przekonań co do sensu ludzkiego życia. Człowiek religijny, który
> wierzy, że pochodzi od kogoś większego niż on sam, wierzy w konsekwencji
> także w to, że celem i sensem jego życia jest coś większego, a raczej ktoś
> większy niż martwa materia, nieświadoma siebie przyroda, czy mechaniczne
> prawa ewolucji. Tymczasem ateista, czyli ktoś, kto wierzy, że pochodzi od
> czegoś mniejszego niż on sam, jest w konsekwencji zmuszony wierzyć, że
> celem jego życia jest coś mniejszego niż on sam: np. walka o byt, doraźna
> przyjemność czy zobojętnienie na własny los i powrót do martwej materii
> (nirwana). Jeśli ateista stawia sobie większe cele, np. próbuje kochać,
> rozwijać swoją świadomość czy chronić swoją wewnętrzną wolność, to
> postępuje wtedy w sposób sprzeczny z własnymi przekonaniami. Wierzy bowiem,
> że pochodzi z materii albo z nicości, a stara się zmierzać do tego, czego w
> materii czy nicości nie ma: do miłości, prawdy i odpowiedzialności.
> Ateista, który postępuje w sposób szlachetny, zasługuje na szacunek, gdyż
> czyni to, co trudniejsze i wartościowsze. Z drugiej jednak strony taka
> postawa jest sprzeczna z jego własną wiarą w to, że ostatecznie z nicości
> pochodzi i do nicości zmierza.
>
> Sądzę, że twórczy niepokój powinien towarzyszyć obu przedstawianym tu
> grupom ludzi. Ateista ryzykuje bowiem, że nie wykorzysta w optymalny sposób
> swoich możliwości intelektualnych i zadowoli się irracjonalną wiarą w to,
> iż pochodzi od czegoś mniejszego niż on sam. Z kolei człowiek wierzący
> ryzykuje, że w swojej słabości zadowoli się w codziennym życiu czymś
> mniejszym niż powołanie do życia w miłości i prawdzie, którym obdarzył go
> Stwórca. Zadaniem ateisty jest odważna refleksja nad własnymi przekonaniami
> na temat tajemnicy człowieka i sensu jego życia. Zadaniem zaś człowieka
> wierzącego jest odważne zapytanie samego siebie, czy jedynie wierzy w Boga,
> czy też potrafi uczynić coś więcej: zawierzyć Stwórcy swoją teraźniejszość
> i przyszłość."
>
>
>
> https://opoka.org.pl/biblioteka/F/FR/wierzacy_ateisc
i.html

Z mózgiem tak zgwałconym religią jeszcze się nie spotkałem.