> Skoro jednak nie próżnowałeś tylko chodziłeś własnymi scieżkami
> w poszukiwaniu prawdy, to nie powinieneś biadolić, że nie wiesz co dalej!!


Wiedza to nie wszystko (zobacz trójkąt, może to coś rozjaśni).

> Może jednak to pięciogodzinne siedzenie w ławce przez osiem lat cos daje?!


A więc słucham - co takiego daje?

Bez potrzeby się unosisz, emocje przeinaczają treść. Piszesz:

> Może Twój bunt stał się w któryms momencie
> dla Ciebie fetyszem, sprawą samą w sobie?


Podczas gdy ja napisałem:

>>Powstała bariera emocjonalna

I miałem na myśli coś wewnątrz. Ja nigdy się ze swoim "buntem" nie
odnosiłem, wiesz, było mi z tym bardzo ciężko. To nie był mój sposób
na to, by z komkolwiek walczyć - o nie, na to byłem za słaby. To był
sposób obrony. Najbardziej tchórzliwy z możliwych - ucieczka.

> A teraz chodzisz tu i tam i zawracasz ludziom głowę... udając misjonarza.


To twoja interpretacja. Nikt Cię nie zmusza, by czytać moje
wynurzenia. Możesz nawet apelować do innych, że oto pojawił się
heretyk, który wszystkim chce zamieszać w głowach. Jestem tutaj, bo
zauważyłem że są tutaj osobnicy z mózgami.

Myślę, że trochę się pospieszyłeś w wyciąganiu wniosków. Nie ty jeden
zresztą. Może to swego rodzaju ochrona przed manipulacją? Mam jednak
nadzieję, że potrafisz przetrawić moje argumenty na chłodno.

Pozdrawiam
--
miau