W dniu 2017-03-21 o 10:22, LeoTar Gnostyk pisze:
> Rodzice są dla każdego dziecka wzorcami zachowań - przede wszystkim
> tworzą w dzieciecej świadomości wzorce relacji między Kobietą i
> Mężczyzną. Są wzorcami zachowań zarówno tych dobrych jak i tych
> złych. Również kłamstwa dzieci uczą się na początku wyłącznie od
> rodziców: córki biorą sobie za wzorzec matki a wzorcami dla synów są
> ojcowie. Pierwszym wzorem ofiary wewnątrzrodzinnego kłamstwa jest
> drugi z rodziców.
>
> Jeżeli dzieci zostały zmuszone przez rodziców do kłamstwa to pózniej,
> już w dorosłym zyciu jest im trudno samodzielnie uwolnić się od tej
> patologii. Najtrudniej jest bowiem ocenić krytycznie samego/samą
> siebie. A poza tym trudno jest zrezygnować z władzy, którą człowiek
> zdobył dzięki oszustwu.
>
> W przypadku kobiet obowiązuje ponadto babski solidaryzm wywołany
> przekonaniem, że za domową prostytucję odpowiedzialni są mężczyzni i
> należy ich za to karać, a sprawowanie władzy nad nimi przy uzyciu
> seksu jest narzędziem zemsty kobiet nad płcią brzydką. To przekonanie
> silnie jednoczy kobiety, które przekonane o własnej krzywdzie chętnie
> wymieniają się między sobą uwagami jak ujarzmiać niepokornych mężów.
>
> Męską jedność kobiety rozbijają flirtując raz z jednym to z drugim.
> Raz z synem, raz z ojcem budząc między mężczyznami animozje i
> rywalizację. W ten sposób sprawują władzę nad ślepymi facetami
> uśpionymi (zahipnotyzowanymi) przez ich matki, które również czuły się
> krzywdzone przez swoich partnerów. A gdy sie któren facet sprzeciwi
> takiemu podziałowi ról to go za chabety, pod sąd i do tiurmy.
>

A tak konkretnie co byś zaproponował w sprzeciwie "takiemu podziałowi
ról", masz jakąś własną (lepszą) koncepcję?