Pani Basia napisała:

>> Ludzie mogą być zakręceni na różne sposoby, nie każdy musi być tak samo
>> jak ja. Uszanować to trzeba. Komuś może nie przeszkadzać świadomość
>> gmerania w talerzu łapą kota albo szczura -- byle one niewychodzące
>> były. A świadomość, że czegoś mogła tknąć ręka kucharki, takiej co to
>> na przychodne -- to już jest nie do zniesienia. Cóż z tym zrobić? Ano
>> też uszanować. I nie ma znaczenia jak co wygląda, zwłaszcza na zdjęciach.
>> Ważny jest ten wewnętrzny głos, ten który mówi: "on mi tu sałatę na
>> półmisku palcami układał, suchą krakowską bez szczypczyków do cukru
>> brał; oni wszyscy tu się przeciwko mnie zmówili, knują po nocach jak
>> mi tu jeszcze dokuczyć, śmieją się ze mnie, zawistnicy niewdzięczni
>> i podli".
>
> Tak! Każdy ma prawo do swoich zakręceń i fobii, trza to uszanować.
> Schody zaczynają się wtedy, gdy własne widzenie rzeczywistości zaczyna
> się narzucać innym, jako jedynie słuszne i obiektywne. A szczególnie w
> sposób histeryczny. A wtedy to już nie podlega ochronie pt. osobiste
> uprzedzenia i dziwactwa, tylko zmienia nazwę na nieumiejętność życia
> wśród ludzi.

Czasem wskazówka wychili się jeszcze dalej i wejdzie w ten zakres skali,
gdzie nie obejdzie się bez postawienia sobie pytania: "a czy to można tak
wykorzystywać czyjąś chorobę lub inne podobne nieszczęście?". Przyznam,
że mój osobisty miernik czasem tak się zachowuje. Wtedy staram się szukać
rzetelnej odpowiedzi na to pytanie. Przeważnie brzmi ona "nie". Może nawet
zawsze powinna tak brzmieć, ale nikt nie jest doskonały (mierniki też mają
swoją klasę dokładności).

Jarek

--
Choć to fizyce wbrew
wskazówka cofa się
Mniej niż zero...