In news:om3i10t898noe4v7uiu5ipfqksi6v0nb5p@4ax.com,
Andrzej Garapich <g...@n...ma.maila> typed:

> OK, czyli 12-sto latkowi można jeszcze powiedzieć: masz dalej
> chodzić do szoły muzycznej?

Chce rzucić? Chyba sam lepiej ocenisz, czy to chwilowy kaprys, lenistwo czy
on po prostu nie chce już dalej -- a jeśli rzeczywiście nie chce, a nie
jest to tylko chwilowe zmęczenie, to zrób jak moja Mama -- powiedz, żeby
dotrwał do końca semestru/roku, zdał najcięższe egzaminy i jeśli potem nadal
będzie chciał rzucić to się wspólnie zastanowicie. A może jest przeładowany?
Ja tak się czułam, szkoła, zajęcia językowe, co najmniej dwie godziny grania
dziennie... A rówieśnicy szaleli na rowerach pod blokiem albo robili inne
ekscytujące rzeczy. Strasznie im zazdrościłam tej wolności.

> Bo mam dylemat. Chłopak jest bardzo
> zdolny zdaniem pani od instrumentu i powinien iść dalej.
> Ale większośc chłopaków z kasy idzie do liceum zwykłego
> i zamierzają robić szkołę muzyczną popołudniami. Szkopuł
> w tym że ich rodzice są muzykami i umieją tego przypilnować.
> W dodatku mieszkamy poza Krakowem więc 2 godziny
> dziennie trzeba przeznaczyć na dojazdy.
> U mnie w rodzinie nie ma żadnego muzyka, sam nie mam pojecia
> co to interwał, a co bemol. Więco pilnowaniu poważnym
> z naszej strony można zapomnieć.
> Powiedziałem, że jak będzie miał 15 lat, to zdecyduje. Na razie
> decudują rodzice.

Myślę, że to rozsądny wiek, wtedy będzie już wiedział, czy chce się muzyką
zajmować zawodowo, czy wystarczy mu to co już umie. Przede wszystkim możesz
mu ode mnie przekazać, że to ogromna frajda będąc już dorosłym człowiekiem
usiąść przy instrumencie i zagrać tak dla siebie albo dla przyjaciół. Jak
miałam lat naście to tego nie doceniałam, a dzisiaj gram dla relaksu, jak mi
smutno, jak cisza wokół staje się nieznośna, na złość sąsiadom, bo mam nieco
rozstrojone pianino ;] Dlatego nawet jeśli zdecyduje się na zostawienie
szkoły -- niech nie zostawia ćwiczeń, może już nie ćwiczyć tak często, ale w
miarę regularnie. Bo nieważne kim w życiu zostanie -- i tak kiedyś doceni
to, że się uczył =]



Pozdrawiam,
Karola