Kuba z Jagódką napisał(a):

> Na szczęście nie doszło do obrażeń cielesnych, choć bolesne na pewno było...
Jakie by nie było to na uwagę zasługuje fakt, że korzystając z przemocy
chcieli dac córce nauczkę.

> lecz nas bardziej niepokoją groźby do żony "jak nie przestanie to ją skopie
> albo dam w ryja"

ja bym razem z dziećmi poszła do rodziców.

> (żeby to chociaż ten któremu dokucza)...

tym bardziej bym poszła, chcociazby po to żeby przy okazji pokazać z kim
się przyjaźni syn.

bo może następnym
> razem bez obdukcji się nie obyć :(
>
no właśnie.
Spokojna rzeczowa rozmowa. Warto jeszcze raz porozmawiać z córką,
wypytać kiedy sie to zaczęło i dlaczego (jesli jest w stanie
powiedzieć). Potem dziecko pod pachę i do rodziców tamtego chłopca.
Przedstawic sytuacje bez zbędnych emocji i spróbowac ustalic wspólny
front działania.

pozdrawiam
Ania

--
strona Konrada: www.konrad.fotokam.net