>> I tu tez pani nie ma racji.
>> Urlop przedawnia sie z uplywem 2 lub 3 lat (nie moge sobie przypomniec),
>> liczac od dnia uprawnienia do tego urlopu.
>>
> Bzdura - jakiej dawno nie słyszałem
>

Ze wzglad, ze nie jestem jakims tam pseudokadrowcem i rownoczesnie ze nie
mam zamiaru nikogo wprowadzac w blad - opisanym przez nicki - wagabunda,
Sylwi@ i sebkrk nizej podam podstawy prawne KP odnosnie przedawnienia urlopu
oraz interpretacje :

Art. 291. § 1. Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem
3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

§ 2. Jednakże roszczenia pracodawcy o naprawienie szkody, wyrządzonej przez
pracownika wskutekniewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków
pracowniczych, ulegają przedawnieniu z upływem 1 roku od dnia, w którym
pracodawca powziął wiadomość o wyrządzeniu przez pracownika szkody, nie
później jednak niż z upływem 3 lat od jej wyrządzenia.
§ 21. Przepis § 2 stosuje się także do roszczenia pracodawcy, o którym mowa
w art. 611 oraz w art. 1011 § 2.

§ 3. Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, do przedawnienia roszczenia
o naprawienie tej szkody stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

§ 4. Terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez
czynność prawną.

§ 5. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem organu powołanego do
rozstrzygania sporów, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą w
trybie określonym w kodeksie przed takim organem, ulega przedawnieniu z
upływem 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia lub zawarcia ugody.
Art. 292. Roszczenia przedawnionego nie można dochodzić, chyba że ten,
przeciwko komu roszczenie przysługuje, zrzeka się korzystania z
przedawnienia; zrzeczenie dokonane przed upływem przedawnienia jest
nieważne.

Art. 295. § 1. Bieg przedawnienia przerywa się:

1) przez każdą czynność przed właściwym organem powołanym do rozstrzygania
sporów lub egzekwowania roszczeń przedsięwziętą bezpośrednio w celu
dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia,

2) przez uznanie roszczenia.

§ 2. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. Jeżeli przerwa
biegu przedawnienia nastąpiła wskutek jednej z przyczyn przewidzianych w § 1
pkt 1, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie wszczęte w
celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia
roszczenia, nie zostanie zakończone.


Interpretacja :

Jeśli pracownik nie wykorzystuje przysługującego mu urlopu w terminie, musi
liczyć się z tym, że po pewnym czasie straci do niego prawo. Prawo do urlopu
nie jest bowiem wieczne i może ulec przedawnieniu.
Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od
dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Roszczenia przedawnionego nie
można dochodzić, chyba że ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, zrzeka
się korzystania z przedawnienia. Zrzeczenie dokonane przed upływem
przedawnienia jest nieważne. Jak podkreśla sędzia Rafał Krawczyk (GP nr
247/2007), jeżeli pracownik (powód) pomimo upływu okresu przedawnienia złoży
pozew z żądaniem obejmującym roszczenie przedawnione, liczyć się musi z
oddaleniem powództwa. W takiej sytuacji roszczenie może zostać uwzględnione
wyłącznie wtedy, gdy pracodawca (pozwany) zrzeknie się korzystania z
przedawnienia, przy czym warunkiem ważności zrzeczenia się jest to, aby
nastąpiło ono dopiero po upływie terminu przedawnienia. W orzecznictwie
dominuje pogląd, że sąd nie może uwzględnić upływu terminu przedawnienia z
urzędu i konieczne jest podniesienie tego zarzutu przez pozwanego (uchwała
SN z 10 maja 2000 r., III ZP 13/00, OSNP 2000/23/846). W szczególnych
sytuacjach sąd może jednak uznać skorzystanie z zarzutu przedawnienia za
sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Roszczenie o udzielenie urlopu wypoczynkowego przedawnia się z upływem
trzech lat od dnia, w którym stało się wymagalne (art. 291 par. 1 k.p.),
przy czym rozpoczęcie biegu tego terminu następuje bądź z końcem roku
kalendarzowego, za który urlop przysługuje (art. 161 k.p.), bądź najpóźniej
z końcem I kwartału roku następnego, jeżeli urlop został przesunięty na ten
rok z przyczyn leżących po stronie pracownika lub pracodawcy (art. 168
k.p.). Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 11 kwietnia 2001 r. (I PKN
367/00, OSNP 2003/2/38).

W uzasadnieniu do uchwały z 20 lutego 1980 r. (V PZP 61/79, Praca i
Zabezpieczenie Społeczne 1981/8 str. 57) SN uznał, że ogólna zasada z art.
161 k.p., określająca termin wymagalności roszczenia o urlop wypoczynkowy,
nie będzie jednak miała zastosowania w sytuacji, gdy szczególne przepisy
kodeksu pracy lub innych aktów normatywnych przewidują obowiązek udzielenia
przez zakład pracy urlopu w innym okresie lub z nadejściem określonej daty.

Na przykład inna będzie - zdaniem SN - data wymagalności roszczenia o urlop
wypoczynkowy w razie przesunięcia urlopu na inny termin, niż to zostało
ustalone w planie urlopów, z przyczyn leżących po stronie pracownika lub
zakładu pracy, wykraczający poza rok kalendarzowy, o którym mowa w art. 161
k.p. (np. na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami - art. 164
par. 1 k.p.; z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy - art. 165
i 166 k.p.; z powodu szczególnych potrzeb zakładu pracy - art. 164 par. 2
k.p., z powodu odwołania pracownika z urlopu - art. 167 par. 1 k.p.).

a.. Po upływie terminu przedawnienia roszczenia ze stosunku pracy ten,
przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego
zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia (art.
292 k.p.) - uchwała SN z 6 marca 1998 r., III ZP 50/1997, OSNP 1998/18/534
b.. Zrzeczenie się korzystania z przedawnienia (art. 292 k.p.) wymaga
świadomego i celowego oświadczenia woli przez uprawnioną do tego stronę, że
nie czyni użytku z przysługującego jej prawa uchylenia się od zaspokojenia
przedawnionego roszczenia - wyrok SN z 5 września 2001 r., I PKN 622/2000,
OSNP 2003/15/354
Zdaniem SN trzeba jednak mieć na uwadze, że kodeks pracy zakreślił w
przedmiocie przesunięcia pracownikowi urlopu pewne granice czasowe.
Stosownie bowiem do art. 168 k.p. udzielenie urlopu niewykorzystanego
zgodnie z planem urlopów musi nastąpić najpóźniej do końca I kwartału
następnego roku kalendarzowego. Zatem z ostatnim dniem I kwartału następnego
roku kalendarzowego rozpoczyna biec termin przedawnienia roszczenia o urlop,
z tym bowiem dniem pracownik może dochodzić swego roszczenia jako już
wymagalnego. Ma to miejsce wówczas, gdy terminu wykorzystania przesuniętego
urlopu nie wyznaczono lub przesunięto na termin wykraczający poza I kwartał
roku następnego. Pracownik bowiem z chwilą nadejścia przewidzianego w art.
168 k.p. terminu nabywa uprawnienia do dochodzenia roszczenia o
przysługujący mu urlop wypoczynkowy.

Nie dotyczy to takich wypadków, jak choroba pracownika (art. 165 pkt 1 i 2 i
art. 166 pkt 1 i 2 k.p.) czy urlop macierzyński pracownicy (art. 165 pkt 4 i
art. 166 pkt 4 k.p.), jeżeli trwają one poza okres I kwartału następnego
roku kalendarzowego. W tych wypadkach bieg przedawnienia rozpoczyna się z
nadejściem terminu, na który nastąpiło przesunięcie urlopu.

Z przepisów szczególnych kodeksu pracy, dotyczących rozważanego zagadnienia,
wymienić można jeszcze - dla ilustracji - art. 163 par. 3 k.p., według
którego na wniosek pracownicy mającej lub korzystającej z urlopu
macierzyńskiego zakład pracy obowiązany jest udzielić jej urlopu
wypoczynkowego bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, jak również art. 205
par. 3 k.p., który zobowiązuje zakład pracy do udzielenia młodocianemu
pracownikowi uczęszczającemu do szkoły urlopu wypoczynkowego w okresie ferii
szkolnych. Bieg przedawnienia roszczenia o urlop wypoczynkowy rozpocznie się
dla wspomnianej pracownicy z dniem pierwszym następującym po okresie urlopu
macierzyńskiego, dla młodocianego zaś pracownika - z pierwszym dniem
rozpoczęcia ferii szkolnych.


Bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed właściwym organem
powołanym do rozstrzygania sporów lub egzekwowania roszczeń przedsięwziętą
bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub
zabezpieczenia roszczenia, a także przez uznanie roszczenia. Czynnością,
która najczęściej powoduje przerwanie biegu przedawnienia, jest wystąpienie
pracownika z powództwem do sądu pracy. Taki sam skutek ma udzielenie przez
pracodawcę zaległego urlopu.


Mysle ze podalem wyczerpujaca interpretacje.