"MałaM" <F...@w...pl> napisał:
> Mój syn (klasa II) zawsze odstawia hece jeśli ma napisać coś z polskiego.
> Nawet nie chodzi o to, że nie chce pisać. Zaczyna od tego, że to jest za
> trudne, że nie wie jak to napisać, itd. Mam wtedy dylemat: jak mu pomagać.
> Czy podpowiadać np. pierwsze zdanie. A może porozmawiać na zadany temat, a
> nuż coś mu się uda sklecić. Zawsze obawiam się, gdzie jest granica pomiędzy
> podpowiedzią, sugestią a podaniem na tacy zdania.

Napisanie calego wypracowania, co jest trudną sztuką dla 8-latka, dobrze
jest rozlozyc metodą malych kroczkow.
Moze jakis polonista mnie poprawi, ale z tego co pamiętam, dawniej pisało
sie plan wypracowania, czyli wstęp, rozwinięcie (może skladac sie z kilku
punktow) i zakończenie. I znajac najpierw ogolne zalozenia formy
łatwiej jest wpisać do niej treść.

Nie bałabym sie rozmawiania z dzieckiem na temat zadania, ale bez
narzucania mu naszych poglądów. To tez jest kształcenie.

Dobrze jest wzmacniac samodzielność dziecka, ale mam przyklad kolezanki,
ktora całą podstawówke uczyla sie z dzieckiem i wychowala sobie laureata
wielu olimpiad.

Pozdrowienia,
Lila