zażółcony pisze:
> W dniu 2011-11-13 20:49, Paulinka pisze:
>> Można ochrzcić dzieci, jeżeli nie jest się katolikiem. To rodzice
>> chrzestni zobowiązują się do wychowywania dzieci w duchu katolickim a
>> tutaj chodzi przede wszystkim o cały obrządek katolicki, czyli
>> uczestnictwo we Mszy Św., spowiedź etc.
>> Do tego zobowiązują się właśnie dziadkowie moich dzieci, którzy będą
>> chrzestnymi.
>> Nie ma w tym nic nadzwyczajnego.
>> Ja mam swoje powody, dla których nie chcę być w tej wspólnocie. Dzieciom
>> poprzez chrzest dam wybór.
>> Gdybym robiła to dla pustego gestu, zrobiłabym to 8 lat temu chrzcząc
>> Michała.
>> I niech się to XL i innym ludziom wydaje obłudne. Ja wiem, że tego z
>> obłudny nie czynię.
>
> Pozwolę sobie jeszcze chwilę nie zauważyć EOT'a :)
> W tym, co nakreśliłaś we wcześniejszych postach zabrakło
> właśnie tych chrzestnych.
> Imo z ich aktywną pomocą nie powinnaś mieć takich problemów.
> Ja w każdym bądź razie ćwiczyłem podobne klimaty z moimi dziećmi
> (nie jestem chrzczony, nie mieliśmy też wtedy ślubu kościelnego)
> i nie było żadnych problemów. Nie wiem, co u Ciebie nie gra, może
> po prostu załatwiają to niewłaściwe osoby i księża nie czują
> partnerstwa ?

Tak naprawdę to rozmawiałam dopiero z księdzem, który uczy moje dzieci.
On mnie rozumie, ale... nie będzie wchodził w kompetencje księdza z
mojej parafii (tam jeszcze nie byłam).
Za to przerobiłam temat, kiedy mój brat w związku nieformalnym chrzcił
rok temu swojego syna i jakie miał problemy.
Być może się jeżę na zapas, ale na pytanie do księdza, który uczy
chłopaków : A co, jeśli ksiądz z mojej parafii, do której nie chodzę i
jestem tam tylko w statystykach nie będzie chciał mnie wysłuchać?
Odpowiedział: Przykro mi, ale oboje wiemy, że księża są różni. Może się
pani spotkać z odmową. Ja pani dzieci przygotuję tak, żeby były gotowe
do przyjęcia sakramentów.

--

Paulinka