mania:
> a Ty mnie traktujesz jak dziecko

Ja? Ciebie? :)
Nieeee, ja calkiem serio staram sie Ci pomoc, bez sciemy. :))

> więc chyba się nieźle bawimy ;)

:))

> robię sobie porządek w głowie :)

Hmmm... ze tez na mnie trafilo. :D

> lub wiedzy pozornej, mitologi, fałszerstw itd ;)

OK, a skad sie bierze 'wiedza pozorna'? :)

> tworzysz regułę? ;)

Nie wiem. Zmuszasz mnie do myslenia, wiec myle sobie. :)))

> nie nie zgadzam się :) okreslenie "ktoś jest jak dziecko" pozwala
> na zbyt szeroką interpretację, a to imo w niczym nie jest pomocne

Ale zaraz, zaraz. O kim mowimy? :)
Wiesz, wydaje mi sie ze w wiekszosci przypadkow do danego
zawodu w jakis sposob trzeba sie urodzic.
Jesli zas chodzi o profesjonalizm, to nie widze tu miejsca dla
szczegolowych przepisow w rodzaju: lista tego co nalezy mowic
i lista przemow zabronionych, no chyba ze w kontaktach interpersonalnych
zalecane jest podejscie polityka. :)

> tak to odebrałam i dlatego postanowiłam pojechac za nim,
> żeby to wyjaśnić :)

A co z Twoja empatia? ;D

> nie zrobiłam tego :)

A moze tak zostalo to zinterpretowane? :))))

> zdaje się, że gro wysiłku życiowego wkładamy w relacje
> międzyludzkie, nie sposób je zignorować
> no i przykro mi, ale nawet przy najwyższym wysiłku woli
> nie godzę się na powyższą etykiete moich przekonań;

Znaczy sie moja interpretacja Ci sie nie podoba...? :]
Coz, wcale Ci sie nie dziwie. Na Twoim miejscu, tez by
mi sie nie podobala. :D

> wyborów dokonujemy na podstawie posiadanych informacji,
> które (chcąc nie chcąć) interpretujemy

Pomijasz empatie? Jednak? :)

> nie rozumiem :)

Anarchisci daza do anarchii... itd.

> pomyslę :)

Daj znac co Ci 'sie urodzilo'. :)))

Pozdrawiam,
Czarek