Użytkownik "Joanna Duszczyńska" <j...@p...onet.pl> napisał w
wiadomości news:e08ba1$a4l$1@news.onet.pl...

> Ale ta scenka mówi dokładnie to, że nie rozumiesz jego uczuć - skoro jest
> smutny, to dlaczego ma walić?

Tak, tylko że jego zachowanie w tym momencie było dalekie od smutku.
Krzyczał, płakał, i wałil w zabawkę. Na moją propozycję by walił w
poduchy powiedział że nie jest zły i nie będzie walił tylko z przekory.
Bo to taki typ przekorny jest (następny problem niestety). Byle nie zrobić
tak jak zaproponowałam, stwierdził, że on nie jest zły tylko smutny.

> BTW walenie, abstrachując od tego, że dziewczyny Ci polecały nie jest moim
> zdaniem dobrym pomysłem.
> Po pierwsze nie jest to jego pomysł i to jest podstawowa przeszkoda.

Dlatego zaproponowałam mu już kilka wyjść. Darcie papierów - nie
przekonało go. Poduchy - pomysł ok, widziałam, że sie wyładował,
ale niestety nie w każdym miejscu w domu taką poduchę mam :-)
A on rysuje raz w kuchni, za chwilkę w pokoju, a za następne 10 minut
w drugim pokoju. Ale wpadłam na inny pomysł. Podpowiedziałam
mu, że jeśli jest taki wściekły, że ma ochotę walić w zabawkę to niech
wstanie i tupie nogami z całych sił (mieszkamy na parterze więc nikomu
sufit na głowę nie spadnie ;-) ) i o dziwo sposobała mu się ta opcja.

> Może zapisz go na zajęcia plastyczne. Nauczy się rysować... nie będzie
> miał
> powodu do złości.

Obawiam się, że to nic nie da. On umie rysować, wychodzi mu super,
nie ma problemów z narysowaniem różnych rzeczy. Bardzo szybko się
uczy, obserwuje i jego prace są coraz lepsze (ja tak nie potrafię narysować
jak on). Chodzi o to, że jemu się ubzdura, że ta kreska ma być tak a to
kółeczko bardziej w lewo, trochę mu wyjdzie za linię i już ryk. Czasem
postawi tylko kropkę i już się wścieka, że to nie tak chciał, że mu się nie
udało.

--
Pozdrawiam

Sylwia,
Piotruś (3.01.2001)
i Maciuś (30.11.2005)