oshin dorota bugla wrote:

> Eeee tego a wartość lektur?
> Znaczy ja się lepiej bawię przy Mercedes Lackey niż przy Dostojewskim
> ale jednak bym się nie pokusiła o stwierdzenie, że to lepsza literatura
> :)))

Subiektywizm. Lubię czytać i czytam dużo, ale niektórych lektur
szkolnych (niezaleznie od ich uznanych wartości) nie przeczytałam
do dziś. Dzieciaki za mało czytają i lepiej jest zachęcić je do
czytania czegokolwiek, niż zniechęcić czymś, co je nudzi.

> Ilościowo do tego podejść nie można to raz. Dwa - wydawało mi się,
> że chodzi o to, żeby zapoznać człeka z pewnymi, _konkretnymi_ zjawiskami
> z literatury, a nie żeby przeczytał 10 książek w roku.

Lepiej, żeby przeczytał 10, niż bryk z klasyki.

> A po trzecie, to
> propozycje tego typu prowadzą do podważania programu nauczania, bo
> niektóre zagadnienia nudzą... to ja nie wiem, czy to dobrze żeby akurat
> o tym uczniowie decydowali (ani nawet rodzice).

Jak najbardziej popieram indywidualny tok nauczania. Pożytek z tego,
co nas nudzi jest raczej problematyczny. Obowiązkowa powinna
być nauka czytania i pisania (a to pisanie ostatnio pozostawia wiele
do życzenia). Resztę uczeń powinien mieć szansę wybrać samodzielnie,
oczywiście z obowiązkowym minimum i z konkretnego zakresu przedmiotów,
bo nikt nie będzie zatrudniał nauczyciela sanskrytu dla małego
Jasia, który akurat z tym wystrzeli ;)

--
Krycha&Co(ty) Wiem niewiele, lecz powiem, co wiem,
http://krycha.kofeina.net choć nie będzie to pewnie myśl złota:
Najpiękniejszą muzyką przed snem
jest mruczenie szczęśliwego kota. (F.Klimek)