Dnia Mon, 27 Dec 2010 23:40:30 +0100, Stokrotka napisał(a):

>>>>Klasyczne ciasto kruche 3:2:1 (mąka:tłuszcz:cukier) ....
>
>>> I nie ma napisane w czym jest miara, pewnie gram,
>>> to nie wygodna miara.
>>
>> .... "3:2:1" to PROPORCJA wagowa,...
> To nie było napisane, że wagowa.

A "pewnie gram" to waga czy objętość?


> Ja nie mam wagi, i jest to wygodne, prawie wszystko liczę w objętości, to
> wystarczająco dokłądna miara w kuhni, a jednocześnie wygodna.
>
> I w tej proporcji, jeśli weżmiesz na objętość, to nie wyjdzie to co miało.
>
> A stosunek objetości też używa się w kuhni i to całkiem często:
> np robiąc kopytka :
> ugotowane ziemniaki lekko rozpłaszcza się, robiąc placek ,
> odżuca na bok ćwiartkę tego koła, i tam sypie mąkę,
> ugniatając ciasto z całości ziemniakuw i tej mąki.
> Wyjdzie stosunek ___objętości___ 4:1 (ziemniaki : mąka)
> czyli ziemniaki stanowią 1/5 całości objetościowo na wstępie,
> (bo potem objętość, w wyniku zagniatania maleje).

Objętościowe proporcje nadają się do produktów o zbliżonej gęstości (
http://www.daktik.rubikon.pl/statyka_osr_ciagle/gest
osc.htm ).
Wagowe są przydatne przy większej różnorodności produktów.

Mam wagę, ale jej praktycznie nie uzywam w kuchni, tylko kiedy muszę coś
naprawde precyzyjnie odmierzyć, tzn w moim przypadku jedynie przy
peklowaniu mięsa - ilość soli i saletry w stosunku do ilości mięsa musi byc
idealnie zgodna z przepisem. Poza tą sytuacją proporcje mam "w oku" i "w
ręce" - dlatego robię wszystko na wyczucie i np cieżko mi idzie redagowanie
przepisów. Ale oczywiście kiedyś uważałam na wagowe i objętościowe
proporcje, natomiast wraz z praktyką nabrałam wprawy w ocenie ilości i już
wagi nie potrzebuję. Poza tym w razie wątpliwości łatwo jest odmierzyć
potrzebną ilość produktu płynnego czy sypkiego, poniewaz są one dostępne z
znormalizowanych wagowo opakowaniach. Taką ilość w znormalizowanym
opakowaniu nietrudno optycznie sobie podzielić na mniejsze, o żądanej wadze
czy objętości.