f...@p...onet.pl dnia 17 wrz 2002 napisał/a:

> Splot wielu okolicznosci sprawil ze zawalilem rok studiow i czeka
> mnie powtarzanie roku...
> jestem zalamany wlasna glupota i nieodpowiedzialnoscia i dzisiaj
> jade do domu oznajmic rodzicom te wiadomosc
> boje sie bardzo
Wiesz ile osób zawala, przerywa, zmienia kierunek...?? Baaaardzo
dużo;) Wkraczanie w samodzielne życie zawsze zawsze jest okraszone
błędami i nieudanymi próbami. Bo tak jest. Na tym polega całe jajco
uczenia sie przez doświadczenie:)
Również uczenia się odwagi przyznania do błędu i radzenia sobie w
takich sytuacjach.
Może to dla ciebie pierwsze koty i boisz się;)
Zobaczysz, poradzisz sobie śpiewająco

> co ja mam powiedziec?

no... prawdę!;)

> az mi sie niedobrze robi jak mysle jaka
> bedzie awantura i megacyrk

może tak, może nie... Ale to jest to piwo, które trzeba wypić;)
Postaraj sie spokojnie wszystko rodzicom wyjaśnić i od razu przedstaw
swój pomysł naprawienia tego

> mam nadzieje ze rodzice mi pomoga...czy rodzice sa w
> stanie pomoc wlasnemu dziecku nawet jesli ich zawiodlo i zaufaja
> mu jeszcze raz ze sie wzzystko zmieni?.......

Zawsze. Nawet surowych rodziców można skruchą dobrą wolą obłaskawić:)
Trzeba jednak czasem wykazać się czymś więcej niż tylko dobrymi
chęciami.
Jeśli masz trudną sytuację materialną, poszukaj jakiegoś zajęcia, które
pozwoli odciążyć rodzicielski budżet; pomóż w pracach domowych, no nie
wiem co jeszcze...może więcej z nimi przebywaj...
Tak łatwo jest odzyskać serce rodzica:)

> przerazony i zalamany flanker

Eeee..., flanker, czymaj się!:) głowa do góry:)

pozdrawiam ---- Kreska
--
Prostota jest sztuką a nie sztuczką.