> Żyję we własnym nierealnym świecie. Chodząc do szkoły, ćwicząc, nawet
> wykonując czynności zajmujące pozornie moją uwagę odpływam...tzn świat
> akcja dzieje się w mojej głowie wyobrażam sobie przyszłość że rozmawiam z
> kimś itp.Słyszałam o ludziach co żyją przeszłością a ja żyję przyszłością
> i to taką, dość bliską myślę co będe mówić komuś jak się spotkamy za
> godzinę, będąc w towarzystwie tej osoby znów wyprzedzam myślami i tak
> ciągle. Nie potrafię być tu i teraz. Idąc gdziakolwiek tworze dialogi aż w
> pewnym momencie zadaję sobie pytanie? (w myśli oczywiście) z kim ty
> rozmawiasz? bo dochodzi do tego, że sama sobie opowiadam wczorajszy dzień,
> bo niby już rozmawiam z koleżanką. Nie chodzi tu o jedynie o dialogi.

/ciach/

musze cie zmartwic ale niestety zaliczasz sie doludzi normalnych. wiele osob
tak robi i nic w tym nadzwyczajengo.
przestan zadreczac sie wyimaginowanymi problemami i buchnij se sztacha.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl