http://i1.kwejk.pl/site_media/obrazki/2013/12/82dc53
78062a6da1410abb028a11b925_original.jpg?1386275019



Weźmy WOS czym jest państwo wyznaniowe i czy my już w nim nie jesteśmy i jakie to
kraje są wyznaniowe:


Przeciwstawieniem dla państwa laickiego jest państwo wyznaniowe, czyli takie, w
którym panuje ścisła zależność między religią (Kościołem) i strukturami państwowymi -
zasady wynikające z religii znajdują odzwierciedlenie w życiu społecznym, politycznym
i ekonomicznym, przenikają do struktur państwowych. Mamy wówczas do czynienia z
"fuzją struktur państwa ze strukturami danego wyznania". Termin "państwo wyznaniowe"
stosuje się jako określenie potoczne.
Tego typu państwo z reguły mają w ustawie zasadniczej zapis o uprzywilejowanej
pozycji i roli w państwie jednej religii lub konkretnego Kościoła. Kościół uznany za
oficjalny cieszy się poparcie i wsparcie ze strony władz państwowych - często jest
dotowany z budżetu państwa, może liczyć na wiodące miejsce wśród wszystkich wyznań,
co nie oznacza, iż posiada nieograniczone możliwości.

Zupełnie inaczej niż w państwach europejskich układają się stosunki państwo-Kościół w
krajach muzułmańskich. W świecie islamu zachodzi ścisły związek islamu z państwem,
nie funkcjonuje tu rozdzielenie życia religijnego od świeckiego. Władza świecka jest
darem od Boga, przez co w krajach islamskich nie ma podziału na organy i instytucje
świeckie i religijne.
Stopnień powiązania życia społecznego, świeckiego z islamem jest różny w określonych
państwach muzułmańskich. Najmniejszy związek struktur państwowych z religijnymi
występuje w Turcji, która sporo czerpie z tradycji europejskich - ustawa zasadnicza
tego kraju ustanawia świecki charakter państwa, natomiast najsilniejszy wpływ
struktur religijnych na życie państwa obserwujemy w Iranie, gdzie władzę państwową
dzierżą duchowni. Są to skrajne przypadki, większość państw muzułmańskich jest
pomiędzy tymi dwoma postawami.
Charakterystyczne dla funkcjonowania krajów islamskich jest stosowanie się do
szariatu. Szariat (arab. szari'a(t) - droga prowadząca do wodopoju) to prawo
religijne, zgodnie z którym regulowane są wszystkie dziedziny życia prywatnego i
społecznego obywateli. Źródłami tego prawa są: Koran (święta księga islamu), sunna
(przykład czynów i praktyk Mahometa, który wyznacza obowiązki współczesnego
muzułmanina), kijas (wnioskowanie przez analogię), idżma (jednomyślne postanowienie
prawników islamskich lub ummy, czyli wspólnoty islamskiej).