"Anna Olson - skończyła nauki polityczne i miała zostać prawniczką, ale gdy
zauważyła, że zamiast skupiać się na pracy w banku, wędruje po
restauracjach i targowiskach w poszukiwaniu smaków - zupełnie zmieniła
swoje życie.

(...)A.K.: Każdego dnia był tort lub ciasto na deser?

A.O.: Jako dziecko kompletnie nie zdawałam sobie sprawy z tego, że inne
dzieci tak nie mają - dla nas to była najbardziej naturalna rzecz na
świecie. Zresztą słodycze pojawiały się zawsze w cudowny sposób tam, gdzie
akurat krzątała się babcia. W Bratysławie, z której pochodziła jej rodzina,
bardzo silne były wpływy wiedeńskiego cukiernictwa: przepisy na tamtejszą
klasykę i szacunek do niej przejęłam właśnie od niej. Do tej pory uwielbiam
desery w tym stylu - szczególnie te z wiśniami, truskawkami czy jagodami.

A jeśli już wspominamy Słowację, która leży blisko Polski, to mam
przyjaciół Polaków w Kanadzie. Jem u nich wiele pysznych potraw i to oni
przypomnieli mi o pierogach, które lepiłam w dzieciństwie z babcią.
Niesamowite, ile ciepła i poczucia bezpieczeństwa wnosiło w nasze życie
jedzenie przez nią przyrządzane.

Szczególnie te codzienne desery. Może uznasz, że to, co powiem, wynika z
mojego łakomstwa, ale jeśli odżywiasz się właściwie, a twoja dieta jest
zrównoważona, to deser jest po prostu jednym z posiłków.

Problem ze słodyczami pojawia się wtedy, gdy traktujesz je jakoś
specjalnie: np. zaczynasz idealizować albo sobie odmawiać, czujesz się
pokrzywdzona, kiedy ich nie dostaniesz. Zazwyczaj rzucasz się wtedy
łapczywie na to, co słodkie, i starasz się nadrabiać. A na deser trzeba
sobie pozwolić! I lepiej zjeść niewielki kawałek takiego, który ma w sobie
prawdziwe masło i śmietanę niż dużo czegoś, co nazywa się "dietetycznym".
To ostatnie po prostu nie sprawi ci prawdziwej przyjemności!(...)"

http://magazyn-kuchnia.pl/magazyn-kuchnia/1,139803,1
6698624,Jak_prace_w_banku_zamienic_na_kuchnie_i_jak_
zostac.html#TRrelSST