Słoik własnych papryczek w zalewie - taki jak po ogórkach konserwowych,
raczej większy.

Oliwa i olej zmieszane pół na pół - ok. 2 szklanki

Papryczki odsączyć z zalewy na sicie przynajmniej 2 godziny wczesniej,
dobrze byłoby też ułożyć je ostatecznie na ręczniku pap. Zalewę wylać,
słoik zachować na produkt finalny.



Przepyszne nadzienie, słodkawe ze słoną ziołowo-czosnkową nutą:

Serek Macarpone mały (wyjąć z lodówki godzinę wczesniej żeby był miękki,
odlać wodę z dna) - 1 op. plus ew. połowa (zalezy od wielkości papryczek)
Pół płaskiej łyżeczki soli plus ew. szczypta
płaska łyżeczka cukru plus ew. duża szczypta
1/3 płaskiej łyżeczki czosnku granulowanego lub łyżeczka świeżego
rozdrobnionego niemal na papkę plus ew. duża szczypta
1 łyżeczka ziół prowansalskich plus ew. duża szczypta

Wymieszać w misce składniki nadzienia. Czubki papryczek w sposób jak
najmniej widoczny nakłuć ostrym nożem aby umożliwić ujście powietrza
podczas nadziewania serkiem oraz dotarcie tam oliwy gdyby została pusta
przestrzeń.
Nadziewać za pomocą szprycy lub rękawa cukierniczego z wąską dłuższą tylką
(ja wolę rękaw, bo można nim operować jednorącz, nadziewanie nawet wąskich
i dłuższych papryczek idzie wspaniale i szybko), zaczynać od dna strąków.


Do słoika wlać 1/3 obj. mieszanki oleju i oliwy - dopiero wtedy można
sukcesywnie wkładać tam nadziewane papryczki, ewentualnie dolewajac
"medium" - ma to znaczenie, ponieważ papryczki są od razu w tluszczu i nie
przywierają do ścianek słoja :-)
Ważne aby "medium" zakryło papryczki.

Po napełnieniu słój zakręcamy, wkładamy w foliową torebkę (zabezp. przed
ewentualnym zabrudzeniem lodówki od ścianek słoja oblanych "medium" podczas
konsumpcji), trzymamy w lodówce min. 24 godziny, lepiej 48. Rzecz musi się
"przegryźć", no i oziębiony serek pięknie gęstnieje wewnątrz papryczek. Max
czas przechowywania do tygodnia, ale u mnie się to nie zdarzyło :-D



Zdjęcia i przepis na same papryczki (puste, w zalewie w słojach na zimę) -
jutro lub pojutrze, sesję foto muszę zrobić :-)
--
XL
"Świat Amerykanina jest tak wielki jak jego gazeta. " A. Einstein