pinokio <p...@n...adres.pl> wrote:
> W dniu 17.06.2017 o 02:08, Jakub A. Krzewicki pisze:
>> Kiedy przyjdą podpalić dom
>> dom w którym mieszkasz - Polskę
>> nie czekaj aż przyjedzie straż
>> spierdalaj biorąc forsę
>
> Wolę Broniewskiego:
>
> Kiedy przyjdą podpalić dom,
> ten, w którym mieszkasz - Polskę,
> kiedy rzucą przed siebie grom,
> kiedy runą żelaznym wojskiem
> i pod drzwiami staną, i nocą
> kolbami w drzwi załomocą -
> ty, ze snu podnosząc skroń,
> stań u drzwi.
> Bagnet na broń!
> Trzeba krwi!
>
> Są w ojczyźnie rachunki krzywd,
> obca dłoń ich też nie przekreśli,
> ale krwi nie odmówi nikt:
> wysączymy ją z piersi i z pieśni.
> Cóż, że nieraz smakował gorzko
> na tej ziemi więzienny chleb?
> Za tę dłoń podniesioną nad Polską -
> kula w łeb!
>
> Ogniomistrzu i serc, i słów,
> poeto, nie w pieśni troska.
> Dzisiaj wiersz - to strzelecki rów,
> okrzyk i rozkaz:
> Bagnet na broń!
> Bagnet na broń!
> A gdyby umierać przyszło,
> przypomnimy, co rzekł Cambronne,
> i powiemy to samo nad Wisłą.
>
>
>

Jak to komunistyczny wiersz staje się uniwersalny...