"Johny" w news:bg13sn$or6$1@news.onet.pl napisał(a):
>
> > Mam kumpla, ktory cieszy sie ogromnym powodzeniem,
> > ktory bez problemu podrywal dziewczyny.
> No, ogromnym powodzeniem to ja się nie cieszę ;-)

Nie szkodzi - w koncu jestes chyba w stanie zadowolic sie jedna? ;-)

> Z dziewczynami ze szkoły bądź na jakimkolwiek (nawet
> minimalnym) stopniu znajomości nie mam żadnych
> problemów.

Bo rozmowa ma swoje uzasadnienie - znacie sie. W przypadku zupelnie
obcej osoby jakie to jest uzasadnienie? Trzeba sie emocjonalnie obnazyc
w jakims stopniu, a nie wszyscy sa ekshibicjonistami ;-) No chyba, ze
chodzi o jakies luzne zagadanie, ale z tego dzieci raczej nie bedzie ;-)

> Można powiedzieć, że miałem podobną sytuację pod
> koniec 6-ej klasy, wtedy chodziło o dziewczynę z klasy.
> Nie miałem problemów z kontaktami z nią, byliśmy
> przyjaciółmi. Jednak powiedziała, że "widziałaby siebie w
> towarzystwie starszego chłopaka".

To normalne. Jesli nie zamkniesz sie w sobie, to im starszy bedziesz
(choc nie wiem jak jest gdy sie juz trzydziestke przekroczy ;-P), tym
wieksze wziecie bedziesz mial ;-) Ja w sumie zawsze jakos szczescie do
starszych mialem (nawet ta podstawowka), ale to dlatego, ze na starszego
wygladam. Teraz ponoc na 10 lat wiecej... chyba sie powiesze ;-P

> Jednak w jakim wieku stajemy się na tyle odpowiedzialni,
> żeby można było mówić o poważnej miłości?

No... sa mlodzi, ale zdaja sie dosc odpowiedzialni. Nie da sie jednak
ukryc, ze ta psychika jeszcze sie ksztaltuje. Osoby wierne moga sie wiec
niezle wpakowac. Zaczna w takim mlodym wieku i juz zostaja razem... z
przyzwyczajenia. Nie wyobrazaja sobie jak moga zyc bez tej drugiej
osoby - za dlugo byla obok. Trzeba jednak najpierw lepiej poznac
siebie - mysle, ze przez najblizsze kilka lat zdziwisz sie jak zmienia
sie Twoje podejscie do pewnych spraw, jesli zwrocisz na to uwage.

> Moim zdaniem nie jestem jeszcze w takim wieku,
> żeby o takowej miłości mówić (co nie zmienia faktu,
> że i tak wspominaną dziewczynę chętnie bym poznał :)).

:-)

> Z drugiej strony nie rozumiem ludzi, którzy zaczynają
> "chodzić ze sobą" po mniej niż miesiącu znajomości,

"Chodzenie" moze byc przeciez okazja do lepszego poznania sie. Przeciez
to nie sa zlote obraczki ;-)



pozdrawiam
--
Greg
Nie Tylko Poezja - http://republika.pl/szedhar/
Serwis PSPHome - http://www.psphome.htc.net.pl/
Z psychologia jedyne co mam wspolnego to to, ze jestem czlowiekiem.