https://euroislam.pl/spNiemal każda krytyka islamu spotyka się z chórem potępienia ze
strony demokratów (i niepokojem w szeregach ,,umiarkowanych" republikanów). Takie
podejście jest nie tylko niewłaściwe, ale także wysoce nieodpowiedzialne.

Sprzeciw wobec islamu nie jest niczym innym niż sprzeciw wobec komunizmu, faszyzmu,
czy jakiegokolwiek innego system, który stara się kontrolować ludzkie zachowania.
Każdy Amerykanin (a właściwie każda istota na ziemi) posiada podstawowe prawa
człowieka - niezbywalne prawo do życia, wolności i własności prywatnej - a każdy
system, którego podstawy naruszają te prawa, jest niesprawiedliwy.

Krótko mówiąc, antykomunizm, antyfaszyzm i antyislamizm są dla każdego, kto szuka
sprawiedliwości, logicznym, opartym na faktach podejściem, niezależnie od tego, czy
mówimy o Ameryce, czy też o innym miejscu na świecie.

Tymczasem postępowcy i liberałowie przypuszczają personalne ataki na krytyków islamu,
demonizują ich i w fałszywie oskarżają o ,,islamofobię". Oskarżenie to jest w
oczywisty sposób bezsensowne. Sprzeciw wobec przekonań danej jednostki czy grupy nie
jest fobią, podobnie jak nie są nią działania podejmowane przez jednostki i grupy, w
tym zwyczaje naśladowane przez wielu ludzi.

Postępowcy i liberałowie utrzymują jednak, że sprzeciw wobec islamu opiera się na
strachu lub nienawiści, albo obu naraz. I to przekonanie jest bzdurą. Sprzeciw wobec
islamu wynika z wiedzy, a nie ze strachu i nienawiści.

I wreszcie, twierdzenie, że ludzie, którzy opierają się islamowi, są ,,islamofobami",
jest równie żenujące jak mówienie, że ci, którzy sprzeciwiają się marksizmowi i
nazizmowi, są ,,marksistofobami" i ,,nazistofobami".

Wielu postępowców i liberałów nie chce rozmawiać na temat przyczyn uzasadnionego
sprzeciwu wielu ludzi wobec islamu, niektórzy jednak przyjmują inną taktykę. Z jednej
strony przyznają, że islam niesie ze sobą zagrożenia i niesprawiedliwość, ale
jednocześnie wskazują na reformację w kościele protestanckim, która miała miejsce w
XVI wieku, i podkreślają, że ludzie na Zachodzie muszą poczekać - niezależnie od
tego, jak długo miałoby to potrwać - na jakąś odmianę reformacji islamskiej. Ten
argument jest z wielu względów nietrafiony, szczególnie z dwóch powodów.

Po pierwsze, reformacja w kościele protestanckim charakteryzowała się odrzuceniem
relatywnie nowych zmian w chrześcijaństwie. Nie polegała na ponownej interpretacji
nauk Chrystusa.

Po drugie, kluczowy tekst islamu, Koran, utrzymuje, że jest ostatecznym słowem boga.
Dlatego też, choć niektórzy muzułmanie przez lata próbowali dokonać reinterpretacji
Koranu i zreformować islam, prawdziwi wyznawcy nigdy nie zaakceptowali i nigdy nie
zaakceptują takich zmian, ponieważ byłoby to jednoznaczne z odrzuceniem ich boga.

Jeśli islam ma być prawdziwą religią, Koran najzwyczajniej w świecie nie może
zawierać żadnego błędu i wciąż nazywany jest słowem bożym, a jego oryginalne
znaczenie (które przez wieki nie uległo zmianie) również jest bezbłędne. Islam zawsze
utrzymywał, że anioł (Gabriel) objawił słowo boże (Koran) prorokowi (Mahometowi). Nie
podlega dyskusji fakt, że bóg nie pozwoliłby na pomyłkę ani aniołowi, ani prorokowi,
i że nie dopuściłby następnie do rozpowszechniania - w imię boże - fałszywego
przesłania.

,,Sprzeciw wobec islamu nie jest niczym innym niż sprzeciw wobec komunizmu, faszyzmu,
czy jakiegokolwiek innego system, który stara się kontrolować ludzkie zachowania."
Tego typu ciężaru nie niesie ze sobą chrześcijaństwo. Ewangelie (Mateusza, Marka,
Łukasza i Jan) zostały spisane dziesiątki lat po zmartwychwstaniu Chrystusa, a żaden
z ich autorów nie był prorokiem. Dlatego chrześcijanie mogą, trzymając się
jednocześnie logiki, zakładać, że niektóre szczegóły zawarte w chrześcijańskich
tekstach (spisane przez ludzi i zaakceptowane przez kościół dopiero wieki później)
mogą być obarczone błędem, a jednocześnie wierzyć (podobnie jak pierwsi
chrześcijanie), że Chrystus jest Panem.

W przypadku islamu Koran nakazuje muzułmanom łamać podstawowe prawa człowieka, m.in.
pozwalając mężczyznom bić kobiety - i to nie w ramach samoobrony, gdy jest to
konieczne, ale niemalże za samo nieposłuszeństwo (patrz Koran 4:34). Co więcej,
szariat, który opiera się na Koranie, a także na słowach i czynach Mahometa, narzuca
istnienie poważnych niesprawiedliwości.

W relacjach muzułmanów z niemuzułmanami Koran radzi tym pierwszym zaangażowanie w
dżihad, z którym wiąże się obowiązek walki z niewiernymi (patrz: Koran 2:216; 4:76;
9:5), a także kontynuację walki aż do całkowitego zwycięstwa islamu (Koran 8:39;
9:29; 61:9). W konsekwencji, po objawieniu Koranu w VII wieku, islam rozprzestrzeniał
się na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej i w Europie Południowej poprzez ,,świętą
wojnę" przeciwko niewiernym (patrz: hadisy - Sahih Muslim 19:4294 i Sahih al-Bukhari
53:392).

Co więcej, Koran w nagrodę za zabijanie oraz poświęcanie własnego życia w walce z
niewiernymi o dominację islamu obiecuje muzułmanom wieczne miejsce w raju (Koran
9:111). Obietnica ta jest głównym źródłem terroryzmu będącego zarazą dzisiejszego
świata. Muzułmanie wszczynają więc w XXI wieku świętą wojnę przeciw Stanom
Zjednoczonym i innym krajom, i dokonują tego podążając za oryginalną interpretacją
Koranu z VII wieku.

Swego czasu niektórzy przedstawiciele lewicy rozumieli związane z islamem zagrożenie.
W swojej książce pt. ,,Zderzenie cywilizacji", wydanej po raz pierwszy w 1996 roku,
Samuel P. Huntington, wysoce ceniony politolog i wierny wyborca Partii
Demokratycznej, członek administracji prezydenta Jimmy'ego Cartera, pisał:

,,Niektórzy ludzie Zachodu, w tym Bill Clinton, twierdzili, że Zachód nie ma problemu
z islamem, lecz z brutalnymi islamskimi ekstremistami. 1400 lat historii pokazuje coś
innego". Dodał również, że ,,źródłem problemu dla Zachodu nie jest islamski
fundamentalizm. Jest nim islam". Podsumowując, Huntington stwierdził, że ,,wszędzie,
gdzie islam jest obecny (w Europie, Azji, na Bliskim Wschodzie i w Afryce),
muzułmanie mają problem z pokojowymi relacjami z sąsiadami".

2Lata po ostrzeżeniach Huntingtona sytuacja jest jeszcze gorsza, zwłaszcza w Europie.

Niestety obecny stosunek postępowych liberałów do islamu nie opiera się na
rzeczywistości. Historia pokazuje, że jeśli ludzie zbyt długo zwlekają ze stawieniem
czoła niewygodnym faktom, konsekwencje są zabójcze. W latach 1930, podczas gdy
naziści w Niemczech szykowali się do podboju, przywódcy Francji i Wielkiej Brytanii
stosowali politykę appeasementu opartą na nadziei, że uda się utrzymać pokój, a także
a przekonaniu, że konfrontacja doprowadzi do dalszej dyskryminacji ze strony
faszystów.

Tylko Winston Churchill, jako jedyny broniący zdrowego rozsądku, wielokrotnie
wypowiadał się za podjęciem przez Wielką Brytanię zdecydowanych kroków w obliczu
zagrożenia faszyzmem. Mimo tego przez kilka lat Churchill był krytykowany przez
władze polityczne, media i społeczeństwo. Czas pokazał, że on miał rację, a jego
przeciwnicy mylili się.

Główną lekcją, jaką możemy wyciągnąć z historii obchodzenia się z systemami wartości
opartymi na niesprawiedliwościach, takimi jak komunizm, faszyzm czy islam, jest
konieczność zrozumienia, jak ważne jest mówienie o danym systemie z całkowitą
uczciwością i opracowywanie kierunków rozwoju polityki na bazie tego opisu.

W czasach zimnej wojny niemal jedna trzecia świata znajdowała się pod rządami
komunistów, co jednak nie powstrzymało Ronalda Reagana przed określeniem komunizmu
mianem ,,choroby", a następnie - już kiedy został prezydentem - nazwaniem Związku
Radzieckiego mianem ,,imperium zła". Postępowcy i liberałowie krytykowali Reagana
twierdząc, że takie komentarze zagrażają Ameryce i wzmagają wrogość komunistów.

Dziś postępowcy i liberałowie atakują krytyków islamu wykorzystując (z drobnymi
modyfikacjami) wiele z argumentów używanych przeciw Churchillowi i Reaganowi. Co
więcej, dotychczasowe wysiłki prezydenta Trumpa spotkały się licznymi protestami, w
trakcie których używano haseł takich jak: ,,nadzieja ponad strachem" czy ,,miłość
zwycięży nienawiść" [w języku angielskim użyto gry słów: ,,love trumps hate", w
której czasownik ,,trump" odnosi się do gier karcianych i oznacza, że jeden kolor
przebija drugi]. Nadzieja nie jest jednak narzędziem polityki, podobnie jak nie jest
nim miłość. I powtórzmy to raz jeszcze - sprzeciw wobec islamu nie opiera się na
nienawiści ani strachu, lecz na wiedzy.

Zegar tyka. Czas, żeby obrać właściwe podejście w stosunku do islamu i opracować
odpowiednią politykę, dawno minął.

Bohun, na podst. www.americanthinker.com

---------------
Paul Pauker jest autorem książki pt. ,,Morality and Law i America" (Moralność i prawo
w Ameryce). Prowadzi również stronę internetową www.thecasellp.com, której celem jest
walka o niezbywalne prawo do życia, wolności i własności
prywatnej.rzeciw-wobec-islamu-wynika-z-wiedzy/

"



Z komentarzy pod tekstem:

"Jan Reszka
28 lat temu maszerowałem w Belgii, aby chronić wyznawców islamu. Pozostawałem w
codziennych kontaktach z muzułmanami i nie pojmowałem, jak to możliwe, że tylu Belgów
darzy ich niechęcią. Ale poznawszy bliżej ich religię i ich oddanie wierze całkowicie
zmieniłem opinię o nich. Ta religia ZŁA wzywa do zbrodni. To coś znacznie
groźniejszego i gorszego, niż faszyzm i komunizm. Moi przyjaciele, libańscy
kryptoateiści, uświadomili mi, że jedynie zakaz praktykowania islamu w Europie,
zamknięcie wszystkich meczetów i szkół koranicznych, może nas uchronić przed starciem
z powierzchni Ziemi naszej cywilizacji. Im wcześniej do tego dojdzie, tym mniejsze
będą nasze straty. Islam się umacnia. Za kilka lat może być za późno."