Użytkownik "jacek" <j...@w...pl> napisał w wiadomości
news:c2prg7$cfu$1@nemesis.news.tpi.pl...
>

> Kolega wychowywał sie bez ojca od 9 roku życia. Teraz jest dorosłym
> mężczyzną, ma rodzine, syna i jak zapytałem go co o tym sądzi (ojciec
jego
> pił i bił - matka odeszła od ojca razem z nim) odpowiedział cytuje:
> Ja:
> "kobieta twierdzi ze jak matka jest szczesliwa to i dzieci sa szczesliwe."
> Kolega:
> "Jest w cholernie dużym błędzie. moi rodzice rozeszli się gdy miałem 9
lat.
> mama był szczęsliwa bo pozbyła się kłopotu a ja do dziś szukam ideału ojca
> dla swoich dzieci; nie mam kogo nasladować "

Wiesz, tuż po tym, kiedy okazało się, że mój TZ (ojciec mojego syna) okradał
nas, okłamywał i ułożył sobie drugie życie na boku a ja od niego odeszłam,
żałowałam swojego kroku, bo tęskniłam za nim, ale nie za realnym, tylko
wyidealizowanym z powodu braku kontaktu.

> W rozważanym tu przypadku nie ma mowy o piciu o biciu mówimy jedynie o
braku
> uczucia, pożądania.
> Uczucie - pytanie czy było?
> Pożądanie?...
> Jeżeli było uczucie to co robili i kto z nich robił, żeby je pielęgnować?

A jeśli nie pielęgnowali to co ? Mają za karę dożywocie w niechcianym
układzie ? W imię szczescia dzieci, które:
po pierwsze - i tak się połapią, że coś nie tak
po drugie - będą mieli w dorosłym życiu trudniej, bo nie wyniosą
prawidłowych wzorców jeśli chodzi o relacje małżeńskie i rodzinne


> Nie wiem, ale rozstanie to pójście na łatwizne, to normalnie wygodnictwo.
> Gdzie tu walka, zastanawiam się dlaczego nie napisano o braku chęci do
> życia.
> Gdzie miejsce na przycięgę (sakrament małżeństwa)?
<ciach>
> Szczerze mówiąc jestem w podobnej sytuacji i sam nie wiem co robić (czy
> jestem w stanie przekonać drugą strone), ale czy poddać sie to jest
> rozwiązanie???

A nie sądzisz, że czasami lepiej jest się poddać by stworzyć nową wartość,
może lepszą, dojrzalszą? Nikt nie powiedział, że tylko pierwszy związek musi
być tym właściwym.

pozdrawiam

Monika