> Po pierwsze- czy była na terapii DDA? Czy Ty także jesteś z rodziny
> dysfunkcyjnej?

Ona chciała iść na terapię DDA, poszła - ale psycholog tam jej powiedział,
że NAJPIERW musi wyleczyć bulimię. Na mój chłopski rozum, po prostu ją zbył.
No bo jakże to leczyć 2 choroby naraz... Ale zostawiająć cynizm i sarkazm - może
miał rację?

Ja jestem bardziej DDD. Rodzina 2+1, czyli jestem jedynakiem, spałem z matką w jednym
łóżku do około 8 roku życia jak nie więcej (nie pamiętam, tak wiem, KOSZMAR).
DDD bierze się stąd, że ojciec to sadysta emocjonalny, terroryzował mnie, matkę,
ogólnie nas odkąd pamiętam... Sam w komfortowej sytuacji, obwinia wszystkich za
dosłownie WSZYSTKO. Nienawidzę go, ale go toleruję. Nie będę się stawiał w sytuacji
najbardziej skrzywdzonego - są gorsze sytuacje. Chcę tylko poznać mechanizmy,
chcę coś z tym zrobić, zaradzić. A kasy nie mam wiele. Dlatego postanowiłem
napisać to wszystko publicznie.

Co do mnie samego - mam skłonność do "trollowania" - mam swoje ukochane forum
i na nim obrzucam sam siebie pomyjami. Najlepiej się czuję, jak się zbrukam
"gównem" słownym i jak na mnie ludzie nastają... W sensie - ofensywnie mi odpisują.

Chciałbym żeby było normalnie. Chciałbym jakoś to zakończyć. Ale na razie,
od urodzenia do teraz, do 38 roku życia, czuję się "dobrze" w takim własnoręcznie
stworzonym "środowisku". Tak bezpiecznie. To znam.

Czy potraktujesz to poważnie?
--
twinsen
Leszek