On 2020-05-30 07:14, XL wrote:
> Izaura <d...@d...net> wrote:
>> On 2020-05-29 23:30, XL wrote:
>>> Izaura <d...@d...net> wrote:
>>>> On 2020-05-28 19:41, XL wrote:
>>>>> W sobotę, 23 maja, moje najsłodsze, najmilejsze jedwabnosierściuchowe,
>>>>> uszaste, aksamitnopysiaste, czworonożne i ogoniaste słoneczko zaszło mi na
>>>>> zawsze - w wieku lat 8 zachorzawszy srogo i beznadziejnie. Misiek
>>>>> wydawał się zdrowy jak rydz - najpierw niby ,,tylko" zatkanie psiego ,,dowodu
>>>>> osobistego", co go każdy pies nosi ze sobą w tylnej kieszeni... Piesio
>>>>> odetkany i ,,osobiście", i jelitowo (drugie związane z pierwszym...), ale po
>>>>> narkozie mocno dyszący i męczliwy, z wysiękiem przy serduszku - bo oto się
>>>>> tamże OKAZAŁ POTWÓR. Mało, że w serduszku (powód wysięku), to i wszędzie,
>>>>> także wokół ,,dowodu" potwór-zdradziejec licznie schowany ?
>>>>> A ja zaraz się zapłaczę do cna.
>>>>> Proszę życzluwych o pocieszenie, a niezyczliwych o porządne wkurzenie -
>>>>> takie, żeby mnie krew jasna.... no to byłoby dziś dla mnie lekarstwem choć
>>>>> na chwilę, aby mnie ta cisza i pustka nie zabiły. Już wolę wściekłość, niż
>>>>> tę rozpacz i beznadzieję...
>>>>> https://youtu.be/wNcV_dHUHSs
>>>>>
>>>>>
>>>>
>>>> Nie smuc siem, za bardzo... duszyczka ma juz nowy przydzial...
>>>>
>>>> https://youtu.be/FPGEULrtuow?t=838
>>>>
>>>> //sama chcialas zeby bylo slodko_kwasno...
>>>>
>>>
>>> Dzięki. Nie trafię na nią - to był mój ostatni pies w życiu, a PIERWSZY
>>> TAKI.
>>>
>>
>> Raz jeszcze powtorze... nie smuc siem :)
>
> Żeby się tak dało - po prostu przestać. Po ośmiu latach nieustającego
> codziennego zachwytu 24 h na dobę tym psim oddanym do cna sercem i
> mądrością, delikatnością i uczuciowością... Może kiedyś. Za następne 8 lat
> chyba. O ile tyle pożyję.
>
>> //jest bardzo prawdopodobne, ze spotkasz kogos, (lub jakies zwierzatko),
>> ktore poznasz po tym swiatelku w duszy i ten ktos, (lub to ono), pozna
>> rowniez Ciebie...
>>
>
> Wiesz, on był ostatni nie na użytek mojej egoistycznej rozpaczy. Widzę
> JEDEN obiektywny plus jego odejścia. Cytując MŚK (zootechnik - więc pomimo
> smutku równego mojemu, zawsze, więc i teraz, potrafi zauważać rzeczy
> zasadnicze w relacjach ludzi i zwierząt): ,,Lepiej, gdy zwierzę zdycha
> właścicielowi, niż gdyby to właściciel zdechł swemu zwierzęciu. Jak
> ukochane zwierzę miałoby zrozumieć jego odejście?"
> Jadąc (paskudną skądinąd) Szymborską w jej przejmującym wierszu - ,,tego nie
> robi się kotu".
> Pomaga. Na chwilę.
>

A Siergiej Nikolajewicz, ten 'czarownik' z Jejska, pisze o czyms takim i
nazywa to "przylgnieciem do ziemskiego", albo "absolutyzacja ziemskosci".

//juz w pierwszej czesci wyjasnia to dosc jednoznacznie, ze zbytnie
przywiazanie moze byc powodem 'deformacji pol morficznych' ludzi a takze
zwierzat.

https://megawrzuta.pl/download/663f152d00e510344e1ed
e1bd9f6ec42.html

//tu wyjasnial jednej Pani, ktora miala mysli samobojcze i przez to jej
kotu spadala odpornosc.....

https://youtu.be/ev3bAjF_eOE?t=56

--