XL <i...@g...pl> wrote:
> XL <i...@g...pl> wrote:
>> XL <i...@g...pl> wrote:
>>> https://www.tysol.pl/a20728-Agencja-ratingowa-chwali
-polska-gospodarke-Jest-prezna-
>>>
>>>
>>>
>>>
>>
>> Jak najdalej od jewro!
>>
>
> ...albowiem:
>
> http://m.niezalezna.pl/97051-strefa-euro-nie-dziekuj
e
>
> ,,(...)Lider Nowoczesnej swoje obawy w tej sprawie wyraził na falach Tok FM
> - rządzący zrobią wszystko, by euro nad Wisłą się nie pojawiło. A tymczasem
> tylko wejście do strefy euro zakorzeni nas w Europie na tyle, żeby w
> przyszłości żaden ,,pisopodobny rząd" nie był nas w stanie z niej
> wyprowadzić.
> Jeszcze ciekawszym przypadkiem był tekst w ,,Gazecie Wyborczej" Jarosława
> Bauca, ministra finansów w rządzie Jerzego Buzka, o wymownym tytule ,,Polska
> będzie w euro albo nie będzie jej wcale". Tytuł mówi w zasadzie wszystko,
> co były minister ma do powiedzenia w tej sprawie, więc nie warto się nad
> tym rozwodzić.
> Zastanawiające jest jednak to, że dwaj ekonomiści zupełnie pomijają
> ekonomiczne argumenty przeciw takiej decyzji. Postulat przyjęcia wspólnej
> waluty jest tu orężem stricte politycznym branym na sztandar przez
> euroentuzjastów. Tymczasem euroentuzjazm nie ma tu nic do rzeczy. Można być
> zagorzałym zwolennikiem UE i przeciwnikiem wspólnej waluty.
> Strefa euro jest bowiem po prostu projektem nieudanym i groźnym dla
> gospodarek wielu jej członków.
>
> Główny problem ze strefą euro jest taki, że łączy ona w jednym obszarze
> walutowym kraje drastycznie różniące się poziomem płac, produktywnością
> oraz konkurencyjnością. Mówiąc obrazowo, łączy ona w tym samym reżimie
> walutowym kraje o tak różnych kulturach gospodarowania, jak Niemcy i
> Portugalia, i o tak różnej konkurencyjności, jak Holandia i Grecja. Realna
> siła takiej waluty musi być więc uśredniona. W konsekwencji jest ona zbyt
> słaba w stosunku do najsilniejszych gospodarek unii walutowej, ale zbyt
> silna dla mniej konkurencyjnych obszarów. Czyli takich, które nie produkują
> rozchwytywanych na świecie produktów, utrzymując przy tym płace na
> przyzwoitym poziomie pomimo niższej wydajności tamtejszych firm.
>
> Dobre dla silnych
>
> Kto na takiej unii walutowej korzysta? Eksporterzy z silnych gospodarek.
> Mogą oni sprzedawać swoje konkurencyjne produkty na całym świecie w
> niższych cenach, niż robiliby to w warunkach własnej waluty narodowej.
> Dodatkowo tamtejsi producenci korzystają na tym, że import w ich kraju
> staje się mniej opłacalny - za słabszą walutę można kupić mniej za granicą.
> Tak więc mogą oni zwiększyć swoją sprzedaż w kraju. W gospodarkach
> słabszych początkowo korzystają konsumenci. Dostają do ręki twardą walutę,
> za którą za granicą mogą kupić znacznie więcej niż wcześniej. Import staje
> się bardzo opłacalny, za to produkcja mniej. Producenci z tych krajów już
> wcześniej mieli problemy z globalną ekspansją, gdyż nie dysponowali taką
> gamą świetnie sprzedających się produktów, a teraz dodatkowo stały się one
> droższe. Wyrasta im także konkurencja w kraju w postaci dóbr importowanych.
>
> Efektem jest powstająca nierównowaga w bilansach handlowych. W krajach
> konkurencyjnych eksport jest znacznie większy od importu, dzięki czemu
> ściągają kapitał z całego świata do siebie. Czyli się bogacą. Słabsze
> gospodarki mają natomiast zdecydowaną przewagę importu nad eksportem. Nie
> bogacą się więc, lecz konsumują. Dlatego przed kryzysem w krajach takich
> jak Niemcy czy Holandia bilans rachunku bieżącego wynosił czasem niemal 10
> proc. PKB, a Grecja czy Portugalia były w tym czasie na
> kilkunastoprocentowym minusie. Taki stan rzeczy dla słabszych gospodarek
> przez pewien czas może być całkiem przyjemny. Jednak na dłuższą metę staje
> się zabójczy. Produkcja w nich zamiera, bo większość konsumowanych dóbr
> jest sprowadzana. Potencjał produkcyjny tych krajów systematycznie spada, a
> ich firmy nie zdobywają środków na inwestycje w nowe technologie i
> zwiększanie produktywności. Stają się one więc jeszcze mniej konkurencyjne
> w stosunku do przedsiębiorstw z prężnych gospodarek, czym jeszcze bardziej
> pogrążają swoje państwo.
>
> Za silne dla słabszych
>
> Mający swoją narodową walutę kraj mogłaby uratować ,,dewaluacja zewnętrzna",
> czyli spadek wartości krajowej waluty. Nie musiałaby ona wcale wynikać z
> zamierzonych działań banku centralnego. Gdy kraj przechodzi kłopoty
> gospodarcze, kurs jego waluty zwykle sam się osłabia. Dzięki temu jego
> produkty na zewnątrz stają się tańsze, a więc bardziej konkurencyjne, co
> może zwiększyć liczbę zamówień eksporterów. Import za to staje się mniej
> opłacalny, co wzmacnia rodzimych producentów na rynku krajowym. Tymczasem w
> warunkach unijnej waluty taka opcja nie ma miejsca. Nawet nie chodzi o to,
> że kraj pozbawiony jest instrumentów polityki monetarnej. Europejski Bank
> Centralny i tak robi, co może, by osłabić europejską walutę - wprowadził
> ujemne stopy procentowe i wpompował miliardy w gospodarkę. Kurs euro nie
> chce jednak wyraźnie spaść. I nic dziwnego, nigdy nie spadnie poniżej
> pewnego poziomu, ponieważ jest to waluta także takich gospodarek jak Niemcy
> czy Holandia. Zawsze więc będzie atrakcyjna dla inwestorów.
>
> Dlatego dopóki kraje o mniej prężnych gospodarkach mają wspólną walutę,
> jedynym ich sposobem na kłopoty gospodarcze jest dewaluacja wewnętrzna -
> czyli drastyczny spadek płac, by obniżyć ceny wytwarzanych w kraju dóbr
> oraz skłonić kapitał zagraniczny do inwestycji. W wyniku tego spada też
> popyt wewnętrzny, a co za tym idzie - PKB. Spadek PKB oznacza spadek
> wpływów budżetowych, co wymusza cięcia świadczeń społecznych oraz usług
> publicznych. Wszystko razem przekłada się na wyraźny spadek standardu życia
> obywateli, który nie musiałby mieć miejsca na taką skalę w warunkach waluty
> narodowej.
>
> Szkodliwe dla Polski
>
> Nie oszukujmy się, nasz kraj nie należałby do najprężniejszych gospodarek
> strefy euro. Nasi producenci wciąż wyraźnie tracą technologicznie do
> konkurentów z zachodu UE. Nie mamy wysoko rozwiniętych i rozpoznawalnych
> produktów. W strefie euro naszą konkurencyjność musielibyśmy więc opierać
> na utrzymywaniu niskich wynagrodzeń oraz niskiego poziomu świadczeń
> społecznych i usług publicznych, a ewentualne kłopoty gospodarcze wiązałyby
> się z wyraźnym spadkiem standardu życia Polaków. Mimo to część uczestników
> polskiej debaty publicznej wykorzystuje postulat wprowadzenia euro do walki
> politycznej"
>

Chętnych do obszczekiwania powyższej argumentacji odsyłam do
przedstawienia swoich wypocin autorowi:
http://cakj.pl/author/Wojcik/


Co tam ja ?

--
XL