<a...@w...pl> napisał

> Rzecz w tym, że nie potrafię próbować.

A probowales probowac?

> To irracjonalny lęk. Boję się i sam nie wiem czego.
> Jednak jest coś w tym co piszesz.

Probowales pokonac ten lęk?


> Chodzi o krzywdzenie psychiczne, nie fizyczne.
> Nie liczenie się z ludźmi, nie wywiązywanie się
> ze swoich obowiązków, co rujnuje życie innym
> ludziom.

Swiadomie to robisz?

> W szczegóły nie chcę się wdawać publicznie.

A ja wcale nie chce ich wyciagac na swiatlo dzienne. Ale nie znajac ich
nie mozna odpowiedziec, czy powinienes zyc tak jak zyjesz, czy sie
zmienic.

> Łatwo jest powiedzieć TAK, oczywiście to rozumiem,
> nikt nie powie NIE, bo, każdy obawia się wziąć na
> siebie tę odpowiedzialność. Niby słowa to tylko słowa,
> ale boimy się ich mocy.

Wcale nie jest latwo powiedziec tak. skoro pytasz o zdanie, ja swoje
zdanie wyrazilem. Tak uwazam - ze warto zyc. Zyc i probowac. Jezeli
samemu sie nie udaje, to z pomoca innych. Dlaczego nie zaakceptujesz, ze
tak uwazam?

> NIE.....
> ale widzę tylko dwa wyjścia:
> - ostateczna ucieczka,
> - dotychczasowa bierność,
> z tym, ze wstyd mi jest być takim biernym,
> trzeba coś w końcu zrobić, gdzieś uciec.

Uwazasz, ze jedyny sposob to ucieczka?
Cos takiego jak walka do Ciebie nie przemawia?

> A gdzie można się schować przed samym sobą?
> .....wiadomo.......

Gdzie?

> Potrafię jeszcze myśleć racjonalnie.
> Wiem co powinienem zrobić, żeby wyjść z bagna,
> ale tego nawet nie biorę pod uwagę.....

Dlaczego?

> Teraz być może nie, ale należy myśleć o
> tym co będzie później.

A nie mozna z mysla o tym, co bedzie pozniej pozwolic sobie pomoc?

> Robię się coraz bardziej złym człowiekiem.

Nie ma zlych ludzi. Zle moze byc co najwyzej postepowanie.

> Ile lat może trwać taka "chwila" refleksji?
> Myśli potrafią "pożreć" człowieka.

Potrafia.


> Dzięki za odpowiedź.
> MOże chodziło mi o to, żeby z kimś "pogadać"....

IMO nie. Chodzilo Ci o to, zeby uslyszec "Jestes zly, powies sie".


> Czytam tę grupę od jakiegoś czasu i moja sytuacja
> skojarzyła mi się z historią jaką tu przedstawił
> eTaTa. Bezradność. Nie wygląda na to, żeby ta
> historia zakończyła się szczęśliwie...

Nie wiem o jakiej historii piszesz.

> Ponawiam pytanie: Czy pętla na szyi, to nie jest
> czasami najlepsze wyjście?

A ja powtarzam moja odpowiedz - nie, nigdy nie jest.
I ponawiam swoje pytanie: dlaczego nie zaakceptujesz mojego zdania?

> Ciekawe co sądzi na ten temat Dorrit?

Zapewne sie przekonasz.
A jesli napisze, ze sie z Toba zgadza? To co- triumfalnie oglosisz
:"Jedyna, ktora napisala prawde" i powiesisz sie?

Może Ty
> odważysz się napisać mi prawdę?
> Wielokrotnie dawałaś odczuć, że gardzisz,
> takimi ludźmi jak ja, tchórzami, leniami,
> nieudacznikami.....

Pytanie nie do mnie, ale sie wtrace. Chcesz za wszelka cene, zeby ktos
Cie utwierdzil w przekonaniu, ze jestes tchorzem, leniem,
nieudacznikiem? Czy po prostu rozgrywasz jakas swoja prywatna wojenkę z
Dorrit?

> Pewnie mało kto to czyta,
> mnie samego denerwują tacy ludzie
> jak ja.....nawet nie wiecie jak
> bardzo........

To ze Ciebie denerwuja, to jeszcze nie znaczy, ze innych tez denerwuja.

krzysztof(ek)