Lech Trzeciak wrote:


> Proponuję przedyskutować osobno sprawę braku zaufania do lekarza, a osobno
> sprawę stosowania ranitydyny u dzieci.

I tu będzie jeszcze o leku.

L'e-szczur napisał:

> > [LT:]
> > Wcale nie ma gwarancji, że [omeprazol]
> > dziecku będzie mniej szkodził niż ranitydyna -
> > ponieważ od obu oczekuje się,
> > że będą prawie nieszkodliwe.
>
> Rozumiem, że niezależnie od dawki ?

A nie wiem, skąd takie rozumienie, nic takiego nie pisałem. Nawiasem mówiąc, we
wspomnianym podsumowaniu nie stwierdzono działań niepożądanych zależnych od
dawki przy ośmiokrotnej rozpiętości stosowanych dawek ranitydyny. Innymi słowy,
jest bardzo dobra tolerancja leku, pozwalająca stosować maksymalne sensowne
dawki bez wzrostu liczby działań niepożądanych. Przez maksymalne sensowne
rozumiem tu dawki, których przekraczanie nie daje już istotnego wzrostu
skuteczności leku. W dzisiejszych czasach nie ma zresztą żadnego powodu, by
podwyższać dawkę - w sytuacjach nieskuteczności ranitydyny trzeba po prostu
przejść na inhibitory pompy protonowej.



> Oto objawy nieporządane ranigastu:
> "Uczulenie na lek, bóle i zawroty głowy, objawy znużenia, omamy wzrokowe,
> nudności, wymioty, biegunki, zaparcia, zapalenie trzustki, zapalenie
> wątroby, przejściowe zaburzenia czynności wątroby, podwyższenie poziomu
> kreatyniny, ginekomastia, zaburzenia libido, leukopenia, trombocytopenia,
> pancytopenia, anemia aplastyczna, śródmiąższowe zapalenie nerek, wysypki,
> cholestaza wewnątrzwątrobowa."
>
> Niemało prawda ? Zwłaszcza jak na lek "prawie nieszkodliwy". Oczywiście
> zdaję sobie sprawę, że powyższe objawy wystąpiły u może ledwie kilku,
> kilkunastu osób spośród przebadanych.

Zależy, o których objawach mowa, i ile osób przebadano. W przeglądzie Mills JG
i wsp., Alim Pharmacol & Therap 1997; 11(1):129-37 (praca firmowana przez
Glaxo, producenta leku) - podsumowanie 189 klinicznych prób z użyciem
ranitydyny (łącznie 26000 pacjentów) - działania niepożądane zgłaszało 20% osób
otrzymujących ranitydynę i 27% osób otrzymujących placebo. Samo to powinno dać
dużo do myślenia. Większość często występujących działań niepożądanych jest
niecharakterystyczna, występuje po bardzo wielu lekach a nawet po placebo:
uczulenie (w tym wysypki) , bóle głowy, uczucie znużenia, nudności i wymioty,
bóle brzucha, biegunki, zaparcia. Zaburzenia libido u 8-letniego dziecka są
raczej niegroźne ;-) Te działania niepożądane są odwracalne, tj ustępują
całkowicie po odstawieniu leku.

Pozostają poważne powikłania - te zdarzają się bardzo rzadko. Ranitydynę
wprowadzono do leczenia w latach osiemdziesiatych i od tego czasu na świecie
stosowały ją miliony ludzi. Są sporadyczne doniesienia o różnego typu skutkach
ubocznych, w tym śmiertelnych (!) lub zagrażających życiu (!). Ryzyko tych
efektów jest bardzo małe, i praktycznie można przyjąć, że jest ono takie, jak w
wypadku większości innych leków. To, że te efekty się pojawiły, należy
rozpatrzeć w kontekście powszechnego stosowania ranitydyny. Ryzyko podania
ranitydyny jest niewspółmiernie małe w stosunku do ryzyka oczekiwania na to, że
choroba sama przejdzie (nadal nie wiemy, co to za choroba).



> Tak czy inaczej można się przestraszyć

Przeczytaj sobie o działaniach niepożądanych aspiryny, ampicyliny czy
tetracyklin, to umrzesz ze strachu.



> A co można powiezieć o możliwych objawach
> nieporządanych u 8-latka ?

Nic konkretnego, badań na dzieciach na razie nie prowadzi się. Przypuszczać
można, że działania niepożądane u dzieci są podobne do działań u dorosłych, a
praktyka stosowania tego leku u dzieci nie wskazuje, by było inaczej.



> Jaka jest właściwa dawka leku ?

Prawdopodobnie taka jak u dorosłych, przy przeliczeniu na m2 powierzchni ciała
(lub na kg m.c., co jest gorszym sposobem).



> Czy taka jak dla dorosłych, czy może o połowę mniejsza ?

Dawka dla dorosłych to 300-1200 mg / dziennie.



> Gwoli ścisłości, nie chodzi mi o wytworzenie
> lekofobii u kogokolwiek

Chyba ci się nie udało :-(


Przypominam raz jeszcze, że milcząco zakładamy tutaj, że dziecko wymaga
leczenia (lub że przynajmniej leczenie jest wskazane). W tej sytuacji musimy
zdecydować się na jakiś lek, a wybór jest niewielki. Co do mojego stwierdzenia,
że inhibitory pompy protonowej będą miały podobne spektrum działań ubocznych,
to potwierdza to przegląd Freston JW i wsp., Drug Safety. 1999; 20(2):195-205 -
podsumowano dane z wielu badań w USA, łącznie 3281 pacjentów, i stwierdzono, że
omeprazol, lansoprazol, ranitydyna i placebo wykazują podobną częstość i
spektrum działań niepożądanych (z wyjątkiem podwyższenia poziomu gastryny, żeby
być dokładnym).


Leszek