- Ale za to ten inny ma super smak i kiperem jest lub nie,
albo wzrok ma lepszy, i na drugim brzegu widzi kobitkę
w szczegółach bez lornetki.
- Albo dotyk bardziej sprawny... Jasne?
- Nie za bardzo...
- No więc różnie to jest z tymi zmysłami i dlatego powinno być jasne,
że każdy obrabia w swojej głowie co innego.
- Bodziec niby taki sam, a jeden czuje pełnię a inny niewiele?
- A potem nazywa to rzeczywistością, tja...
...
- Popatrz na samo słowo "czuje". Jakie ono uniwersalne się zrobiło.
- Że niby co?
- Słyszałam, że Nobla za czucie ktoś dostał!
- Widac ważne jest...
- Ale popatrz tylko - mówią, że ktoś coś czuje wtedy gdy smakuje, ale
również wtedy, gdy mu coś pachnie dobrze albo źle. Mówią też, że coś
czują, gdy im po głowie intuicja lata. Oni niby wszystko czują, a tak
naprawdę to nie odróżniają czucia od Czucia.
- Bo i po co, skoro to wszystko takie jeden do drugiego podobne...
- I wystarcza, co nie...?
- Podobne, ale nie takie samo przecież!! Poza tym, żeby było podobne
to się tylko niektórym marzy totalitaruchom...
- Komu??
- No tym, co to niby wszystkich w jednakie mundurki chcą wkładać
i to samo im każą śpiewać.
- I listy zasłużonych mają...
- I to samo gadać.
- I myśleć?
- No to jest ich największy kłopot, bo myśleć to oni nie potrafią sami,
i nie wiedzą, jak się do tych innych myśli dobrać. Innych znaczy się.
- No ale czekaj... Zmysły mówisz różne mają czułości tak?
- Coś w tym sensie. Jedne są czułe bardzo a inne mniej. I od tego jak
są czułe zależy to, co odbierają.
- Komu znów odbierają??
- Nikomu! Odbierają te sygnały z otoczenia. A potem nazywają to, co im
się z tego wyroi - rzeczywistością. I jasne chyba jest, że każdy ma tę
odbieraną rzeczywistość inną, prawda?
- Dla kogo jasne ten ma jasno, a dla kogo nie, ten bęc.
- Wał.
- No tak.
- Albo weź taki przykład. Papryki na siedzeniu leżą. Popatrz - trzy.
- No leżą, to chyba ktoś na obiad ze sobą zabrał?
- Nieważne. Ważne jak je widzisz.
- No jak?
- No to opowiedz jakie są...
- Nooo.... jedna jest czerwona, druga zielona, trzecia żółta. Piękne są.
- No i co? To wszystko?
- A co ma być jeszcze? Kolorowe są. Zdrowe.
- No to teraz pomyśl, jak nazwałeś tę rzeczywistość papryczą. Czerwona,
zielona, żólta - i to wszystko. Ktoś inny powie: czerwona, żółta, zielona,
i też pewnie będzie miał rację. Ale czy to jest Wszystko!? Co to za racja?
- No a co ma być jeszcze? Przecież to wystarczy.
- Komu wystarczy, temu wystarczy...
- Malarzowi? Kucharce?
- No to wyobraź sobie, że Packa interesuje więcej - zresztą to jej
papryczki - bierze nóż i chce posmakować, miąższ poczuć!!
- No coś ty. Papryczki jak papryczki, smaczne są i już.
- Głupoty gadasz. Wszystko zależy od Czułości!!
- No popatrz - wziął nóż i przekroiła. Co widzisz??...
- ...
- No, środek widzę. Ładny jest. Nasionka ma...
- Ha!!
- Co ha!??
- Widzisz więcej! Czujesz więcej, bo się skupiłeś, bo zajrzałeś do wnętrza,
bo wyostrzyłeś nóż i otworzyłeś sejf!!
- Jaki sejf, przecież to tylko papryczka!!
- A myśłisz, że z głowami jest inaczej??
- No tak. Różne farby trzeba dobrać...
- ...
- No chyba jeszcze bardziej kolorowo...
- No widzisz. I o to chodzi!
- I każdy widzi co innego?
- A najgorzej jest, kiedy taka jeden kołek z drugim tego nie rozumie.
I wtedy głupio gada, że to co widzi to jest wszystko i prawdziwe
i tylko to jest rzeczywiste. No głupoty jedne...
- Ty wiesz, to ma sens...
- No jak ma nie mieć kiedy Ma. A teraz dalej pomyśl. Gdy taki jeden
z drugą zobaczy obrazek, że tam jakiś kolorowy, to za jakiś czas będzie
się zaklinał, że widział kolory prawda?
- Czerwone, zielone i inne...
- A jak kto inny zaglądał w tym samym czasie głębiej, to będzie twierdził,
że czuł zapachy, prawda?
- No niby tak... Czekaj, czekaj... A ten trzeci, co to jest czuły na
smaki, to będzie opowiadał o smakach no nie?
- Oczywiście! A wszyscy niby mówią o tym samym, a jednak zupełnie
co innego. I gdyby tylko wiedzieli na czym rzecz polega, to nie skakaliby
sobie do oczu przecież, i nie kłócili na noże, że jeden kłamca a drugi oszust.
A tak przecież robią.
- I do tego wołają "no niestety..."
- Bija się...
- Tłuką i za okna nie patrzą inaczej, jak przez własne gały.
- Przez szparki? No tak. .
- ...
- A co to znów tam za oknem błyszczy???
- Pokaż gdzie???
- Zobacz sam... piękne jest, kolorowe...
- Smaczne, i jak pachnie.
- Tja, kwarkami...