Użytkownik "Melisa" <m...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:ab3l0p$442$1@zeus.man.szczecin.pl...

> > psycholog na samym poczatku powiedzial jej ze jak nie chce to niech nie
> > chodzi
> > A JA TEJ KOBIECIE WYRAZNIE MOWILEM ZE ZONIE NIE NALEZY TAK MOWIC (..)
>
> Ale ta psycholog powiedziala sama prawde - nikt jej nie zmusi, zeby
chodzila
> i sobie pomagala. To jej wybor. Mozna ja tylko probowac uswiadomic jakie
sa
> drogi.

przed wizyta zaony odbylem z psychologiem dluga rozmowe w ktorej wyraznie
powiedzialem
ze problem lezy rowniez w niecheci do jakichkolwiek obowiazkow
czyli jesli bedzie sie jej przedstawiac mozliwosci unikania jakiejkolwiek
odpowiedzialnosci
to pierwsze co zrobi to to wykorzysta. ja to mam na codzien

> Moze w czasie delikatnej rozmowy spytaj jak sie czuje,

byly dziesiatki

> powiedz ze nie
> wyglada jakby byla szczesliwa, ze jej zle stany mozna zmienic.

powiedzialem i to w rozny sposob
to ze mozna zmienic tez mowilem
problem w tym ze w chiwlach spokoju ona to wszystko rozumie i wie
to jest bardzo inteligentna osoba
natomiast kiedy tylko mozna wychodzi z niej drugie ja ktore jest po prostu
leniem niezdolnym
do jakichkolwiek obowiazkow


> Spytaj czy
> dobrze jej jej z tym co jest - a na pewno nie jest dobrze, wiec rozmawiaj
> jak z dzieckiem, wytlumacz, ze skoro sie meczy to mozna cos z tym robic,
> naprawiac.

spytalem
odpowiedz jest oczywista ze nie jest szczesliwa
a zaraz potem pada stwierdzenie ze najchetniej by uciekla
od dzieci rodziny wszystkiego
rozmawialem jak z dzieckiem
dopiero po dwoch latach podjalem bardziej drastyczne dzialania
a to ze wzgledu na dzieci ktore maja nerwice i to bardzo widoczna
(corka dwa razy z domu juz zwiala)

> Bo jak ja widze to nie tyle jest problem ze znalezieniem
> fachowca, ale z przekonaniem zony, aby do niego chodzila. I nie strasz

to fakt

> lekami,

nie strasze
nawet o tym nie wspominalem nigdy

> problemu. A przede wszystkim (tak mi sie wydaje) nie rob wymowek, nie
> zaczynaj rozmowy po kolejnym wybuchu a raczej w jej lepszym/spokojniejszym
> stanie. I mow

walsnie tak robie jak piszesz
ja juz przez to wszystko sam sie bardzo zmienilem
i wielu mowi ze na lepsze
(bo cierpliwy sie stalem i bardziej rozumie cudze cierpienia)

>badz troskliwy

jestem
aczkolwiek ostatnio coraz gorzej mi to wychodzi

> a nie karzaco-wymagajacy.

taki zaczalem byc ostatnio kiedy zauwazylem ze jej nie zalezy na rozwiazaniu
problemow
a cierpia dzieci

> Zadanie nr 1 to sprawic, aby przyznala przed soba, ze ma problem i
> potrzebuje pomocy (wsparcia) fachowca.

wlasnie ze ona to wie i to doskonale

> Pozniej nie bedzie latwo, ale to
> bedzie droga do poprawy. Polecalabym albo psychologa albo psychoterapeute.

no wlasnie ktorego? jakiego?
czy jest ktos kto sie w tym specjalizuje?
(chodzi mi o katowice lub okolice)

melisa ja cie pamietam z innych grup:)
o ile jestes TA melisa

k.