Dnia Fri, 29 Mar 2013 07:15:38 +0100, Ghost napisał(a):

> Dobra to teraz konkrety moze byc zakresem lat:
> 1. Kiedy na obecnych ziemiach polskich powstanie zydoland?


"Żydoland nabiera rumieńców?

(...)W tej sytuacji wypada przypomnieć rozmowy, jakie 18 sierpnia 2009 roku
w Soczi przeprowadził izraelski prezydent Peres z rosyjskim prezydentem
Miedwiediewem - no i oczywiście - niedawną pielgrzymką połowy rządu
niemieckiego do Izraela. Gazety pisały, że Peres zobowiązał się nakłonić
Amerykanów do rezygnacji z tarczy antyrakietowej i obiecał, że Izrael nie
zaatakuje Iranu. Przypomina to trochę opisy wzorowej współpracy
polsko-radzieckiej, że Polska wysyła do Związku Radzieckiego węgiel, a
Związek Radziecki w zamian bierze od Polski żywność.

Tymczasem przecież i prezydent Szymon Peres coś tam musiał wytargować od
prezydenta Miedwiediewa, nieprawdaż? Ale co? Nikt się nawet na ten temat
nie zająknie, więc wynika z tego, że na razie nie trzeba o tym głośno
mówić. Przypomnijmy tedy artykuł pewnego niemieckiego malarza, żeby
przenieść Izrael do spokojniejszej Europy - albo do Turyngii, albo do
Polski. Pomijając już fakt, że w Niemczech malarze dochodzą niekiedy do
dużego znaczenia, wydaje się, że sytuacja powoli dojrzewa do ostatecznego
rozwiązania również sprawy polskiej. Przybrałoby ono postać scenariusza
rozbiorowego z jednoczesnym utworzeniem Żydolandu na tak zwanym ,,polskim
terytorium etnograficznym". No bo cóż innego można będzie uczynić, jeśli na
Bliskim Wschodzie coś jednak pójdzie nie tak? Jeśli nie da się wytrwać w
,,okopach", a nadzieje na pokój z Palestyńczykami spełzną na niczym? Trzeba
będzie powrócić do punktu wyjścia z tym tylko, że nie na jałową ziemię,
tylko Obiecaną, wyścieloną materacem z 65 miliardów dolarów wyszlamowanych
od tubylczych antysemitów, których - jak przekonuje ,,światowej sławy
historyk" - nie można zostawić samopas, bo ZNOWU zrobią coś okropnego."

http://www.michalkiewicz.pl/tekst.php?tekst=1930


----------------------------------------------------
--------------------
"Czy już mieszkamy w Żydolandzie?

Posted by Marucha w dniu 2008-04-16 (środa)

Najpierw całodzienne fetowanie rocznicy Powstania w Getto Warszawskim.
Najwyraźniej staje się ono nie tylko najważniejszym wydarzeniem II Wojny
Światowej, ale wręcz jedynym godnym uwagi mediów. W niczym nie ujmując
bohaterstwa garstce desperatów, nie zapominajmy, że na kilkadziesiąt
tysięcy mieszkańców Getta, w powstaniu wzięło udział ok. 400 osób z ŻZW
Moryca Apfelbauma i ok. 200 osób z ŻOB Mordechaja Anielewicza. Natomiast w
Powstaniu Warszawskim, o którym świat na dobrą sprawę nic nie wie, samych
ofiar było wśród cywilów 120-200 tysięcy i 10 tysięcy żołnierzy AK, nie
licząc żołnierzy rannych i zaginionych.

Ledwo odpoczęliśmy od natłoku informacji - pojawił się na mównicy prezydent
Lech Kaczyński, który stwierdził, że "w Polsce był antysemityzm, ale nie
ludobójstwo". No, dziękujemy Panu Prezydentowi, że przynajmniej odciął się
od ludobójstwa, zawsze to coś.

Ciekawi nas, czy w Izraelu poświęca się tyle samo uwagi Polsce, co w Polsce
Żydom. Czy zwalcza się ewidentny antypolonizm, czy stawia pomniki Polakom,
nazywa ich imionami ulice, szkoły itp."

http://marucha.wordpress.com/2008/04/16/czy-juz-mies
zkamy-w-zydolandzie/

----------------------------------------------------
------------------------
A było już tak blisko:


"JUDEOPOLONIA

Termin "Judeopolonia" wiąże się z próbą utworzenia na ziemiach zaboru
rosyjskiego w czasie I wojny światowej politycznego tworu,
podporządkowanego Niemcom, w ramach zamierzonego przez nich tworzenia
Mitteleuropy. Stanowić on miał państwo satelickie Niemiec, które na stałe
rozczłonkowałoby i odizolowało ludność polską zaboru rosyjskiego od Polaków
w powiększonym zaborze niemieckim i austriackim oraz uniemożliwiłoby
definitywnie odrodzenie się niepodległej Polski. Projekt takiego państwa
buforowego (Pufferstaat) zgłosił władzom niemieckim powstały we wrześniu
1914 r. w Berlinie Niemiecki Komitet Wyzwolenia Żydów Rosyjskich (Deutsches
Komitee zur Befreiung der Russischen Juden, zwany często Komitee zur
Befreiung der Ostjuden). W skład tego państwa, leżącego między Bałtykiem a
Morzem Czarnym, weszłoby około 6 milionów Żydów z ziem polskich i Rosji,
którzy obok l ,8 miliona Niemców byliby najbardziej uprzywilejowaną warstwą
ludności. Oprócz tego w Judeopolonii byłoby około 8 milionów Polaków, 5-6
milionów Ukraińców, 4 miliony Białorusinów oraz około 3,5 miliona Litwinów
i Łotyszów -również pozbawionych własnej państwowości. Pierwotna forma tego
projektu została przekreślona Aktem Listopadowym (5 XI 1916) powołującym
Królestwo Polskie pod patronatem cesarzy Niemiec i Austro-Węgier. Jednak aż
do czasu zakończenia wojny polsko-bolszewickiej (18 X 1920) trwały próby
jego realizacji w odmiennych formach.(...)
Dzięki stworzonemu przez siebie państwu Żydzi - odrzucając zarówno
"przesądy" chrześcijaństwa, jak orientalizm islamu - mogliby rzeczywiście
stać się politycznym światłem dla pogan. Podobne poglądy reprezentowali:
Dawid Baer Gordon z Wilna oraz Perec Smolenskin i Leo Pisker z Rosji.

Za głównego jednak twórcę syjonizmu uważa się - mylnie -wiedeńskiego
dziennikarza Teodora Herzla (l860-1904), który w 1896 r. wydał rozprawę pt.
"Der Judenstaat" ("Państwo żydowskie"), będącą jakby manifestem syjonizmu.
Przeświadczenie o realności stworzenia państwa żydowskiego opierał on na
wierze w potęgę Żydów i na bezradności ich wrogów. Pisał:

"(...) Nie można właściwie nic skutecznego przeciw nam uczynić. Na dole
proletaryzujemy się na wywrotowców, tworzymy podoficerów wszystkich
rewolucyjnych partii, a równocześnie ku górze wzrasta nasza straszna potęga
pieniądza (...)"
(T. Herzl, "Der Judenstaat", Neue Auflage, w: S. Trzeciak, "Mesjanizm a
kwestia żydowska", s. 229).
(...)
Jednak idee Herzla wywoływały wśród Żydów więcej sprzeciwów niż pochwał, we
Wschodniej Europie wśród ortodoksów i socjalistów, w Zachodniej zaś wśród
zwolenników oświecenia i asymilacji. Od roku 1897 poczynając odbyło się
kilka spotkań zwolenników syjonizmu w Bazylei i Londynie, zwanych
kongresami, w toku których wypracowywano metody realizacji tej idei.
Niezależnie jednak od traktowania przez wielu Żydów propozycji Herzla jako
utopii, miały one wielki wpływ na kształtowanie się nowej mentalności
żydowskiej. W całej Europie niemal wytworzył się prąd narodowy i Żydzi
zaczęli traktować siebie jako jeden naród, rozdzielony tylko diasporą.
Szybko też idea ta znalazła poparcie wśród żydowskich publicystów,
polityków i działaczy społecznych i tylko nieliczni odnosili się do niej
sceptycznie.

DWIE KONCEPCJE PAŃSTWOWOŚCI ŻYDOWSKIEJ

W momencie, gdy wydawało się, że idee budowy państwa żydowskiego w
Palestynie odniosły ostateczne zwycięstwo, nagle pojawiły się poważne
wątpliwości. Okazało się bowiem, że - nawet w najbardziej sprzyjających
okolicznościach, w Palestynie można będzie osiedlić zaledwie niewielką
część światowego żydostwa. Zauważył to już Herzl, który w
swoich"Pamiętnikach" napisał:

"Przez jakiś czas myślałem o Palestynie (...), ale mój system przeniesienia
Żydów dałby się tam z trudnością przeprowadzić. Potrzeba, abyśmy mieli
klimat obejmujący różne temperatury dla Żydów nawykłych do sfer
zimniejszych i cieplejszych. Musimy posiadać wybrzeże morskie ze względu na
międzynarodowy handel; dla gospodarstwa zaś rolnego niezbędne są wielkie
równiny".
(...)"Znaczna jednak część burżuazji żydowskiej była prorosyjska, niektórzy
zaś jej przedstawiciele wręcz współpracowali z władzami carskimi przeciw
powstaniu (...). Z władzami carskimi współpracowało wielu członków zarządów
gmin żydowskich, którzy z racji zajmowanego stanowiska byli
administracyjnie i politycznie związani z aparatem państwowym. Po stronie
caratu stała też ugodowo nastawiona hierarchia rabinacka, której wodzem
duchowym był wileński rabin rządowy Stejnberg, zaufany Murawiowa, z którym
ten ostatni porozumiewał siew sprawach walki z powstaniem" (j .w.).

Współpraca Żydów z caratem w tłumieniu Powstania Styczniowego, a także w
finansowym wspieraniu go - miała głębszy sens. Przed wybuchem powstania
Żydzi otrzymali od Wielkopolskiego prawo nabywania dóbr ziemskich, czego
przed 1862 r. nie wolno im było czynić. Upadek powstania i konfiskata przez
carat 4254 majątków szlachty polskiej oraz grabież ziemi dokonana
wysiedlonym na Sybir 7000 rodzin z zaścianków szlacheckich stworzyły
niebywałą okazję do wykupu przez Żydów polskiej ziemi. Władze carskie
bowiem część zagrabionych majątków dały w nagrodę swoim "zasłużonym"
urzędnikom, (podkr. moje - WK.) większość wystawiły na sprzedaż. Już w roku
1885 statystyki w Królestwie notują 2966 Żydów, którzy byli właścicielami
bądź dzierżawcami dużych majątków, w jakich pracownikami zostali Polacy.
Nie garnęli się natomiast Żydzi do pracy na roli. Wszystkich zatrudnionych
wówczas w rolnictwie - rolników, oficjalistów, księgowych i urzędników -
było razem z rodzinami zaledwie 5000 (A. Eisenbach, "Lud ność żydowska w
Królestwie Polskim w końcu XIXw.").

Na tym jednak nie koniec. Ogólne straty polskie w powstaniu (poległych,
wymordowanych, zesłanych na katorgę) wynosiły około 250.000 osób. Jeżeli
zdamy sobie sprawę, że polska ludność Królestwa liczyła wówczas nieco ponad
4 miliony, to nasuwa się tu wniosek, że był to ogromny cios wymierzony w
polską substancję etniczną. Dotknął on nie tylko dwory i zaścianki, ale
także ludność w miastach. Ją również zsyłano na Sybir, zamykano w
więzieniach, włączano do rot aresztanckich i pozbawiano własności. Pojawiła
się kolejna okazja do wykupu za bezcen polskiej własności, tym razem
miejskiej. Rozpoczęła się inwazja Żydów na duże miasta: wykupywanie
wystawionych na licytację domów po powstańcach i masowe budowanie tanich,
tandetnych, ubogich w urządzenia sanitarne "czynszówek", przeznaczonych dla
robotników napływających masowo ze względu na rozwijający się przemysł.

ZAGADKA KRONNENBERGA

W tym właśnie miejscu warto zwrócić uwagę na zagadkową rolę Leopolda
Kronnenberga i grupy asymilantów. Ciekawe spostrzeżenia na ten temat wysnuł
Stanisław Wysocki. Pisze on:

"Józef Ignacy Kraszewski wykorzystał swoje obserwacje jako redaktor
kronnenbergowskiej 'Gazety Codziennej' (był nim od 1859 r. - ALS) do
napisania powieści pt. 'Żyd' (1866), w której podaje, iż bogaci Żydzi
pokładali wielkie nadzieje w możliwości realizacji swych dalekosiężnych
planów w związku z trwającymi przygotowaniami do wywołania nowego powstania
w Królestwie Kongresowym. W wywołaniu takiego powstania bogaci Żydzi byli
żywotnie zainteresowani. Potwierdza to przytoczony przez Kraszewskiego taki
oto tok ich rozumowania:

"w powietrzu czuć proch, ale dla nas to nic złego(...) skorzystajmy z dobrej
okazji. Zamiast bawić się w patriotyzm, asymilację itp. mrzonki, myślmy
przede wszystkim o sobie. Chłop polski nie lubi nas, wiemy o tym, ale chłop
jest głupi - nie boimy się go. O szlachtę głównie nam idzie. Wmiesza się
ona przez sam punkt honoru w awanturę, pójdzie do lasu, na krwawe pole, za
co ją rząd ukarze, zniszczy, wytępi, wydusi, wywłaszczy, a wówczas dla nas
droga otwarta"
(cyt. za T. Jeske-Choiński, "Historia Żydów w Polsce," s. 137)

I kolejny warty przytoczenia cytat:

"W każdym narodzie musi się wyrobić ponad masy jakaś inteligencja i rodzaj
arystokracji. My jesteśmy materiałem gotowym, my zawładniemy krajem,
opanujemy już przez giełdy i przez wielką część prasy nad polową Europy.
Ale naszym właściwym królestwem, naszą stolicą, naszym Jeruzalem będzie
Polska. My będziemy jej arystokracją, my tu rządzić będziemy. Kraj ten
należy do nas, jest nasz (podkr. moje - WK.) "
(S. Dider, "Rola neofitów w dziejach Polski," s. 111;(...)"

http://stopsyjonizmowi.wordpress.com/judeopolonia/
--
XL