"Stalker" <t...@i...pl> wrote in message
news:f9meva$3km$1@news.interia.pl...
> Tak sobie siedzę, piję kawusię i próbuję walczyć z polskim wynalazkiem:
> "kawą sypanką", czy jak to mówią "z fusami"
>
> I tak mi sie przypomniał "Pan Tadeusz":
>
> ...Takiej kawy jak w Polszcze nie ma w żadnym kraju:
> W Polszcze, w domu porządnym, z dawnego zwyczaju,
> Jest do robienia kawy osobna niewiasta,
> Nazywa się kawiarka; ta sprowadza z miasta
> Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym gatunku,
> I zna tajne sposoby gotowania trunku,
> Który ma czarność węgla, przejrzystość bursztynu,
> Zapach moki i gęstość miodowego płynu.
> Wiadomo, czym dla kawy jest dobra śmietana;
> Na wsi nie trudno o nię: bo kawiarka z rana,
> Przystawiwszy imbryki, odwiedza mleczarnie
> I sama lekko świeży nabiału kwiat garnie
> Do każdej filiżanki w osobny garnuszek,
> Aby każdą z nich ubrać w osobny kożuszek...
>
> Tak, tylko na czym polegały te tajne sposoby?
> Czy ktoś z grupowiczów wie może jak się parzyło kawę "po staropolsku?"
>
> Pozdrowienia Stalker

Gotowana w żeliwnym rondelku, co najmniej z pół godziny, pita gorzka lub
z miodem, ze słodką śmietaną nalaną na wierzch, teraz raczej dałbym ubitej
śmietanki i cukier trzcinowy z dodatkiem cynamonu.
Parzenia kawy uczono się u Turków - więc parzenie odbywało się na wzór
kawy po turecku, a Sobieski zdobył spore zasoby mało znanego ziarna -
znalazł się jednak taki, który na tym się znał i za grosze kupił wszystko -
otworzył pierwsze kawiarnie w Wiedniu i innych miastach - nazywał się
Kulczycki.
W moim mieście była restaruracja "U Kulczyckiego"...