Użytkownik "polka" <p...@W...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:c9fr3m$6em$1@inews.gazeta.pl...
> Mam prośbę do osób, które sobie chcą dowalić,żeby robiły to, jesli jest to
> możliwe, poza wątkiem.
> Po prostu bardzo mi zalezy na czytaniu tego co mi radzicie. Takie dowalanie
> nie na temat strasznie rozmydla mój problem, a jak sami widzicie dla mnie
> jest on bardzo ważny.
>
> Co się tyczy mojego męża to nie jestem oczywiście w stanie napisac
> wszystkiego co się wydarzyło, bo to niemozliwe.
> Ale dodam jeszcze,że maz półtora roku temu stracił bardzo dobrą pracę. Tzn
> nie to,ze stracił, co z dnia na dzień został zmuszony układami do rezygnacji
> z wysokiego stanowiska, a potem nie mógł znaleźc pracy przez 4 miesiące.
> Popadlismy w straszliwe długi bo spłacamy kredyty i on był na moim
> utrzymaniu. Nie był w stanie powiedzieć o tym swoim rodzicom przez 4
> miesiące. W koncu ja nie wytrzymałam i im powiedziałam, bo nie mogłam
> wytrzymać napięcia i pytań co jest męzowi.
> Wtedy zaczął częściej popijać. Jak znalazł pracę sytuacja się poprawiła na
> trochę, potem jeszcze 2 razy zmieniał zanim trafił do obecnej 3 razy mniej
> płatnej, ale w sumie stabilnej.
> Wiem,ze to bardzo go dotkneło. Starałam sie wspierać jak mogłam . Zresztą
> znajomym mówił,że wytrzymał dzieki mojemu oparciu. Mnie nie mówil, bo nie
> umie niestety mówic takich miłych rzeczy wprost.
> Co do finansów wziełam więcej pacy i jakos pomału wychodzimy z dołka. Nie
> należe do osób, które chcą ciągle pieniędzy, nowych futer i nie wiadomo co
> jeszcze. Umiem zyc oszczędnie i nie narzekam. Po prostu oszczędniej żyjemy.
> Nie mogę jednak zaakceptować jego kłamstw.
> W wilu tematach bardzo się zgadzamy, w innych uzupełniamy. Być może ja mam
> po prostu więcej oczekiwań wobec niego. Ale zawsze wydawało mi się,że trzeba
> sobie mówić w małzenstwie o oczekiwaniach.
> Psycholog mi powiedziała,że ja muszę złapać dystans do niektórych spraw, też
> do tego, bo chcę na siłe go ulepszyć. Staram się, ale juz mam coraz mniej
> sił.
> Wydaje mi się,że jestem w stanie zniesc jego kłmastwa w stosunku do mnie.
> Ale jak musiałam słuchać słusznych pretensji od swojej rodziny, gdy mąz im
> nakłamał, to było mi strasznie przykro.
> Jestem z mężem po rozmowie,że MOIM zdaniem potrzebna nam pomoc z zewnątrz,
> coś w rodzaju terapii małżeńskiej. Tak jak ktoś mi tu już radził.
> Mąz się zgodził, ale dlatego,że to JA mam taka potrzebę, a nie on , bo on
> psychologów uwarza za osoby wyciagające kasę za bzdurne rady.
> Boję się,ze nawet jesli uda nam się gdzies pójśc, to nie będzie chciał
> współpracować.
> WIem,że kryzysy dotykają nawet najlepsze małżeństwa. Ja teraz duzo prauję i
> od 2 lat obydwoje nie bylismy na porządnym urlopie, a w tym roku też przez
> brak kasy niegdzie nie pojedziemy.
> Strałam się chociaż wyciagać męza na rolki i łyżwy,zebysmy spędzali czas z
> dziecmi nie tylko przed telewizorem i to się czasem udaje, bo mąz to bardzo
> lubi. Próbuje roznych sposobów. Mam nadzieję,ze kryzys przetrwamy, i ze moż
> e to nas wzmocni, bo podobno jest tak że,"co mnie nie zabije to mnie wzmocni"
> Dziekuje jeszcze raz za odpowiedzi, choc muszę przyznać,że nie zawsze są dla
> mnie miłe. Ale to nie znaczy,że ich nie przemyslę.
> polka

Przeczytałbym uważnie post Flyera, a w szczególności położyłbym nacisk na
ideę, że ty być może poza jego własnymi stresami dodajesz mu swoje-nowe,
za bardzo naciskasz i w związku z tym izoluje się od Ciebie poprzez kłamstwo.
Jest prawdopodobne, że prowokujesz tą izolację, tzn. sama sięod niego izolujesz,
tylko w inny sposób.
Jest kilka rzeczy, które bym tu podkreślił:
1. Problem "faceta wpadającego w depresję po utracie pracy" jest problemem
znanym psychologom i w tym sensie Twój luby wcale nie jest taki dziwny.
Psychologicznie mają na to wpływ bardzo różne sprawy, m.in. to, że zupełnie
zmieniła się równowaga sił między wami, zmieniły się role. Sytuacja, w której
facet-niekwestionowana finansowa głowa rodziny- traci pozycję i schodzi
wręcz na utrzymanie żony - to sytuacja dla wielu facetów po prostu koszmarna.
Nie wiedzą, co z sobą zrobić. Nie zaczną z dnia na dzień gotować, prać i zajmować
się dziećmi pod nieobecność pracującej żony.
2. Twoja rodzina - wspomniałaś po raz kolejny, że nakłamał Twojej rodzinie
i że to Cię boli. Powiem tak: to niech Cię nie boli. Co ma Cię boleć ? Nie ty
kłamałaś. Że reputację Ci zepsuł przed twoimi rodzicami ? masz problem
ze swoimi rodzicami ?
Coś mi tu nie gra. Być może po tym, jak on stracił pracę - Ty zaczęłaś szukać
pomocy (np. wsparcia finansowego) u swojej rodziny ? Byłby to dodatkowy
czynnik osłabiający jego pozycję i tylko pogłębiający jego poczucie
bezużyteczności. Pije ? Bo ucieka. Od czego ucieka ? Od Ciebie ? Od Twojej
rodziny ? Od "nowych obowiązków" ?
Szkoda, że nie piszesz dokładnie, jakiego typu kłamstwa to były. Oszukiwał
w kwestiach finansowych ?
Jak blisko jesteście z Twoimi i jego rodzicami ?