Użytkownik "twiza" <b...@t...pl> napisał w wiadomości
news:e3pno5$stv$1@nemesis.news.tpi.pl...
>>
> jak na razie dzieci przez 6 lat były wyłącznie ze mną. Mnie wychowywała
> babcia i nie narzekam. Co ja mam zrobić wozić dzieci 40 minut od miejsca
> zamieszkania, czy być od nich o te 40 minut dalej?

Ale ja się nie odnosiłam do Twojej konkretnej sytuacji, tylko do babci
opisanej przez Marcina, która nie ma siły, ale synowi nie odmówi.
A co Ty konkretnie masz zrobić, to nikt Ci nie poradzi. Najlepiej dla Ciebie
i dzieci będzie, jak wybierzesz taką opcję, która da Ci możliwie największy
komfort psychiczny. Bo jak będziesz siedzieć w pracy i denerwować się, że
trzeba było zrobić to inaczej, to nic dobrego z tego nie wyniknie...
Jeżeli chcesz przykładów z życia, to ja wolałam wariant przedszkole blisko
domu + zaufana osoba, która odbiera dziecko, dyspozycyjna także w sytuacji
kryzysowej. Przy czym sytuacja kryzysowa to zarówno rozcięta głowa i
konieczność natychmiastowego odebrania dziecka z przedszkola, jak i nagła
choroba dziecka w sytuacji, gdy masz nawał roboty i zwolnienie nie wchodzi w
grę. Dlaczego tak? Bo jeżdżenie z małym, nie do końca rozbudzonym dzieckiem,
komunikacją masową jest na dłuższą metę koszmarem. Dla dziecka i dla
dorosłego. Bo w razie choroby lepiej mieć kogoś na miejscu, kto może w
każdej chwili zająć się dzieckiem, niż ściągać babcię z drugiego końca
miasta. Bo różne rzecy, które _dla mnie_ były ważne. Ale to Ty musisz
rozważyć wszystkie za i przeciw i wybrać najlepszy dla Was wariant. A przy
okazji wychować trochę męza też nie zaszkodzi...
BTW mnie też wychowywała babcia. Z babcią zawsze miałam lepszy kontakt niż z
rodzicami. Tak się _też_ zdarza. I warto mieć tego świadomość.

Agnieszka