Jeżeli w tym wieku trzeci migdał jest już bardzo duży, to zapewne
będzie się powiększał i dokuczał coraz bardziej, a wchłonięcie
czy obkurczenie można włożyć między pobożne życzenia. Między
bajki można też włożyć hipotezy, że może być do czegoś
przydatny - te dwa które pozostaną, z pewnością wystarczą do
prawidłowego rozwoju.

Decyzja o usunięciu należy do rodziców. I od nich zależy, jak
długo przed jej podjęciem będą męczyć siebie i dziecko - dzień,
miesiąc, czy pięć lat.

Jak już dojrzejesz, to znajdź szpital, gdzie proponują znieczulenie
ogólne jako standard (przy tym zabiegu i wieku pacjenta, jest to
wyłączenie świadomości na kilka minut, coś jak krótka drzemka) i
gdzie możesz być z dzieckiem przez całą dobę. Inne placówki to
skanseny, które należy starannie omijać.

Pozdrawiam i życzę samych radości z wychowywania dzieci.