> Czy Ty w ogóle myślisz? Jeśli tak, to czym?

Rozumiem, że te pytania retoryczne mają na celu podniesienie
dramaturgii dialogu? ;>

> Czujesz się pierwszym sprawiedliwym?

Kolega opowiedział nam z własnej woli o swoich podbojach
i oczekuje reakcji. Staramy się go nie zawieść...

> Najpierw podejmij próbę zrozumienia gościa, a dopiero potem
> potępiaj go w czambuł.

Mi się wydaje, że go rozumiem od samego początku.
Znałem takiego wyrafinowanego typa, który miewał
podobne problemy. Miewał, bo przeważnie towarzyszyło
mu dobre samopoczucie i "robił swoje". Tylko momentami
odzywały się jakieś wyrzuty, które ubierał w "piękne"
patetyczne sentencje. Otoczenie to kupowało, dostawał
rozgrzeszenie i z "oczyszczoną duszą" ;) wracał do
sprawdzonych rozrywek. Dlatego sugeruję ostrożność
w zarzucaniu komuś braku zrozumienia dla autora wątku,
bo być może jest dokładnie odwrotnie - to Ty dałaś się nabrać?

> To, co wypisujesz, jest zupełnie do Ciebie niepodobne.
> Myślący facet sięga nagle po uproszczone na maxa sądy [...]

Sprytny zabieg, ale chyba niepotrzebny.

Pozdrawiam,
--
Jakub Berent