W dniu piątek, 29 stycznia 2016 18:11:10 UTC+1 użytkownik ikka napisał:

> No i co nam zostanie jak wyjdziemy z Unii i Schengen?

Grupa Wyszehradzka, paniusiu.

Adam Mickiewicz

PIES I WILK

(NAŚLADOWANIE Z LA FONTAINA)

Jeden bardzo mizerny wilk - skóra a kości,

Myszkując po zamrozkach, kiedy w łapy dmucha,

Zdybie przypadkiem brysia jegomości,

Bernardyńskiego karku, sędziowskiego brzucha:

Sierść na nim błyszczy gdyby szmelcowana,

Podgardle tłuste, zwisłe do kolana.

-- <<A witaj, panie kumie!! witaj, panie brychu!

Już od lat kopy o was ni widu, ni słychu,

Wtedyś był mały kondlik -- ale kto nie z postem,

Prędko zmienia figurę!

Jakże służy zdrowie?>>

-- <<Niczego>> -- brysio odpowie.

I za grzeczność kiwnął chwostem.

-- <<Oj! oj!... niczego! -- widać ze wzrostu i tuszy! --

Co to za łeb -- mój Boże! choć walić obuchem --

A kark jaki! a brzuch jaki!

Brzuch! niech mnie porwą sobaki,

Jeżeli, uczciwszy uszy,

Wieprza widziałem kiedy z takim brzuchem!>>

-- <<Żartuj zdrów, kumie wilku; lecz mówiąc bez żartu,

Jeśli chcesz, możesz sobie równie wypchać boki>>.

-- <<A to jak, kiedyś łaskaw?>> --

-- <<Ot tak - bez odwłoki

Bory i nory oddawszy czartu

I łajdackich po polu wyrzekłszy się świstań,

Idź między ludzi - i na służbę przystań!>>

-- <<Lecz w tej służbie co robić?>> -- wilk znowu zapyta.

-- <<Co robić? -- dziecko jesteś - służba wyśmienita --

Ot jedno z drugim nic a nic!

Dziedzińca pilnować granic,

Przybycie gości szczekaniem głosić,

Na dziada warknąć, Żyda potarmosić,

Panom pochlebiać ukłonem,

Sługom wachlować ogonem.

A za toż, bracie, niczego nie braknie:

Od panów, paniątek, dziewek,

Okruszyn, kostek, poliwek,

Słowem, czego dusza łaknie>>.

Pies mówił, a wilk słuchał: uchem, gębą, nosem,

Nie stracił słówka; połknął dyskurs cały

I nad smacznej przyszłości medytując losem,

Już obiecane wietrzył specyjały!

Wtem patrzy... <<A to co?>> -- <<Gdzie?>> -- <<Ot tu, na karku>>.

-- <<Eh, błazeństwo!...>> -- <<Cóż przecie?>> -- Oto, widzisz, troszkę

Przyczesano, -- bo na noc kładą mi obróżkę,

Ażebym lepiej pilnował folwarku!>>

-- <<Czy tak? Pięknąś wiadomość schował na ostatku>>.

-- <<I cóż, wilku, nie idziesz?>>

-- <<Co nie, to nie, bratku:

Lepszy w wolności kęsek lada jaki

Niźli w niewoli przysmaki>> --

Rzekł -- i drapnąwszy co miał skoku w łapie,

Aż dotąd drapie!