Użytkownik "Ruda" <r...@N...pl> napisał w wiadomości
news:bv0jlf$omf$1@SunSITE.icm.edu.pl...
> Hehe, chciałabym, aby to wszystko było takie proste. Rzucić dietę i
> pójść do lekarza, cieszyć się życiem nie martwiąc się o wygląd.
> Do diety skłoniła mnie niska samoocena. Jesli nie schudnę, albo znowu
> przytyję, zacznę myśleć o sobie z jeszcze większą pogardą. Obiecałam
> sobie, że schudnę i nie przytyję z powrotem. Jesli tego nie dokonam,
> zupełnie zwąpię w swoje możliwości. To by znaczyło, że nawet nad samą
> soba nie mogę mieć kontroli, nawet o swoim kształcie nie potrafię
> zadecydować. Deprecha murowana.
> A teraz mam przynajmniej jakis cel..

No i właśnie dlatego idź do lekarza. I nie chrzań mi, że nie można!!!
Czym wiecej o tym myslisz, tym gorzej sie czujesz. Rozmiar ubrania nie jest
miernikiem wartosci czlowieka!!!!!!!!!!!!!!!
Męzczyzna mego życia ma dobre 20 kg za duzo i jakos mnie i jego przyjaciolom
to nie przeszkadza. Odnosi sukcesy zyciowe! Jest zadowolony..
Ja tez sie lepiej czuje teraz, gdy nie zastanawiam sie nad tym czy zjadajac
ciastko przytyje, czy nie... Po prostu je zjadam, po czy odddaję sie
kolejnej przyjemnosci, bo wskakuję na stepper.
Koncze mój wywód, bo on zapewne i tak nic nie zmieni. Mnie rodzice "leczyli"
przez rok.
Jeszcze raz: zaakceptuj siebie, zapisz sie na jakis kurs jezykowy, zapisz
sie do Polskiej Akcji Humanitarnej czy czegos takiego, zadzwon do kolezanki
i kup sobie fajną kieckę, idź na basen a potem zjedz ziemniaka (albo na
odwrót).. Twoje mozliwości są w głowie a nie w biodrach. idź do lekarza. To
nie boli.
Olik