> Rodzi się we mnie taka wątpliwość: Czy przypadkiem nie przysięgamy
ze
> strachu?! Ze strachu, że nie poradzimy sobie z własną słabością, z
> podświadomością, z poligamicznością... Czy nie narażamy się na
późniejsze
> (po złamaniu przysięgi) wyrzuty sumienia, poczucia winy etc...
> Czy zatem nie lepiej jest skrzyżować palce, skoro społeczeństwo chce
od nas
> aktu?

W takiej sytuacji, jeśli nie jestem pewna siebie i z góry zakładała
możliwosć zdrady, ja bym po prostu przysięgi nie składała.
Po co ?
(a jak to jest ze ślubem cywilnym , skałda sie tam coś ? bo ja nie
pamiętam ?)

Pozdrowienia.

Basia