W dniu 2015-06-11 o 21:09, Jarosław Sokołowski pisze:
> Pani Ewa napisała:
>
>>>>>> Uwielbiam takie podejście do sztuki.
> [...]
>>> To jest _wiedza_ - nie dojrzałość.
>>> Choć rzeczywiście dojrzałość, opatrzenie i wrażliwość może wiedzę do
>>> pewnego stopnia zastąpić w dziedzinie sztuki.
>> Można by podrążyć, czym w takim razie jest owa dojrzałość sama w sobie.
> No, jeśli ktoś nie ma fotograficznej pamięci i w muzeum nie potrafi
> sobie przymomnieć w którym katalogu czy podręczniku widział obrazek,
> to nie ma siły -- musi improwizować. Gdy jest wrażliwy, wtedy wypowie
> wiele uczonych słów na jego temat. Opatrzenie pozwoli mu na mnóstwo
> porównań, często ocennych. Ale najtrudniejsze jest mówić przez dłuższy
> czas tak, by nie powiedzieć, czy się podoba, czy nie. A dopiero to
> pozwala uznać, że krytyk jest dojrzały sam w sobie.

Bo najlepiej dojrzewa się pod paprotką!

Ewa