Pani Basia napisała:

>> Ja też tak lubię. Natomiast banan dobry jest z pieprzem. Czarnym.
>
> Tego nie wiedziałam, spróbuję. Po prostu z młynka sypiesz pieprz na
> banan, czy jakieś większe zabiegi?

Po prostu sypię. Zestawienie odkryte dawno temu przypadkiem. Ale myślę,
że można przy robieniu sałatki owocowej na wstępie opieprzyć pokrojone
banany, a potem mieszać z innymi owocami (popapryczonymi na przykład).

>> Ona portugalska, a nazywa się po hiszpańsku?
>
> Spisuję niektóre informacje z pudełka: Ducros, Pimenton picante,
> conservar alejado de la luz, del calor y de la humedad. Consumir
> preferentemente antes del: ver lata. Envasado en Portugal. MrCormick
> Espana, S.A
> No i racja: Hiszpania.

Ameryka też. MrCormick jest amerykański. Ducros (był ostatnio) francuski.
Zapakowali w Portugalii, ale gdzie wyrosło, to już nikt nie raczył napisać.
Rzecz tu nie tylko w korporacyjnych przepychankach, bo w tamtym rejonie
często zdarzają się transgraniczne zawiłości. Coś rośnie najlepiej
w Portugalii, a zjadane jest z lubością w Hiszpanii. Albo odwrotnie.

> A druga papryczka godna polecenia ostrojadom, to też hiszpańska,
> firmy Hiper Dino food, nazywa się po prostu Guindilla entera.
> Wiele "całych chili" kosztowałam, ale tak diabelskiej jeszcze nie.

Najbardziej lubię próbować wprost z ogródka, z krzaczka. Nie tylko
papryki to dotyczy. Przy zrywaniu na ogół nikt nie wie jak toto
się nazywa, nie wyłączając tego, co sadził. Albo nazwie po swojemu,
całkiem inaczej niż na to samo mówią w innym miejscu świata,
niekoniecznie bardzo oddalonym.

>> Tu sobie pozwolę zauważyć zbieżność między hiszpańskim słowem
>> "pimentón" oznaczającym po prostu paprykę, a pojawiającym się
>> tu wcześniej zielem angielskim (Pimenta dioica), na które też
>> czasem mówi się "tabasco".
>
> A tego nie wiedziałam, że na ziele - tabasco. Rację miał pewien
> profesor "od sztuki" lecz nie mięsa, że wszystko z wszystkim
> w tym świecie 'koresponduje'.

Profesór. Profesór doktór. Bo chyba tego samego mamy na myśli.
Tak, miał on wiele ciekawych spostrzeżeń.

>> Bez goryczki (Gentiana lutea) trudno wyobraić sobie niektóre nalewki.
>
> Bez kobaltowych kwiatów goryczki trudno i górskie łąki.
> Może nie wszystkie te kwiatki trafią w nalewki.

Kwiatki nigdy nie trafiają do nalewki. Najwyżej na etykietkę jakiegoś
alpejskiego specyfiku. Zalewa się korzonki. Dla kwiatków to oczywiście
żadna pociecha, same bez korzeni sobie nie poradzą, łąk nie zaniebieszczą.
Druga rzecz, że te niebieskie odmiany przeważnie są maleńke, więc do
benedyktynki używa się goryczki żółtej (Gentiana lutea). No i w końcu
w Polsce wszystkie goryczki są objęte ochroną, a dostępny suszony korzeń
pochodzi z uprawy. Tu rzecz ciekawa -- można zasadzić sobie zagonek
Gentiana lutea, można suszonym kłączem handlować, można przywozić zza
granicy, można nalewki nastawiać. A taki smardz, który dzielnie temu
wątkowi patronuje, jak już w ogródku wyrośnie, to musi tam sczeznąć,
a tknąć go nie wolno ni do garnka włożyć.

Jarek

--
Och Portugalczyk tym zdaniem mnie zranił
Że nagle serce uwięzło mi w krtani
Za oknem wiew powiał z drzew na Frascati
Osculati, Osculati