"gooshy" <g...@p...onet.pl> wrote in message
news:bh071j$cmd$1@uranos.cto.us.edu.pl...
> Z mężem starałam się rozmawiac od chwili kiedy zauważyłam jakieś dziwne
> oznaki . Jestem osoba otwarta i wyznaję zasadę, że lepiej powiedzieć od
razu
> co mi nie pasuje, co powinno sie zmienić, niż tłamsić to w sobie nie
wiadomo
> jak długo.

Mówienie tego co mi nie pasuje nie zawsze jest tym co ludzie cenią,
bardzo ważna jest forma, wtedy tressci są zupełnie inaczej przyjmowane.
Jeśli masz przyjaciólkę, która mówi prawdę, zapytaj ją czy nie nadwyreżasz
bezspośredniości
i zamiast pomagać ranisz ludzi.



> Strałam sie rozmawiać, ale jeśli współrozmówca nie chce..... co wtedy.
> Probowałam zaproponować pójście do fachowca, po czym usłyszałam tekst w
> stylu; "nie potrzebuję pomocy, bo umiem sobie sam radzić z problemami".
> Chyba jednak nie umie skoro dzieje sie jak się dzieje. Chce to ratowac i

> chwytam sie wszystkich możliwych argumentów, ale to NIE DZIAŁA.

Coś mi się zdaje że ma powazny problem, ale wstyd nie pozwala mu się do tego
przyznać.
Taki stan wcześniej czy później skończy się dla Waszego związku źle.
Czy on zawsze był taki małomówny ?


Pozdrawiam
Jacek